Rezerwat przyrody Koniuszanka II to temat, który od lat cieszy się dużym zainteresowaniem. W miarę ewolucji społeczeństwa Rezerwat przyrody Koniuszanka II stał się podstawowym aspektem życia ludzi. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy akademickim, Rezerwat przyrody Koniuszanka II jest uważany za kluczowy czynnik w zrozumieniu otaczającego nas świata. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Rezerwat przyrody Koniuszanka II, od jego powstania po jego dzisiejszy wpływ. Poprzez szczegółową analizę staramy się rzucić światło na znaczenie i znaczenie Rezerwat przyrody Koniuszanka II w naszym nowoczesnym społeczeństwie.
rezerwat krajobrazowy | |
Typ | |
---|---|
Podtyp | |
Państwo | |
Województwo | |
Data utworzenia |
1978 |
Akt prawny | |
Powierzchnia |
64,06 ha |
Ochrona |
częściowa |
Położenie na mapie gminy Nidzica | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu nidzickiego | |
53°27′45″N 20°31′08″E/53,462500 20,518889 |
Rezerwat przyrody Koniuszanka II – krajobrazowy rezerwat przyrody położony w gminie Nidzica w województwie warmińsko-mazurskim, na styku dwóch krain fizjograficznych: Pojezierza Mazurskiego i Sandru Mazursko-Kurpiowskiego. Obszar rezerwatu znajduje się na terenie Nadleśnictwa Nidzica.
Rezerwat Koniuszanka II został ustanowiony na mocy zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 11 października 1978 roku. Obejmuje obszar 64,06 ha (według aktu powołującego było to 64,55 ha). Celem ochrony jest zachowanie i ochrona walorów krajobrazowych przełomowego odcinka doliny rzeki Koniuszanki.
W skład drzewostanu rezerwatu wchodzą: dąb szypułkowy, grab pospolity, brzoza brodawkowata, świerk pospolity, sosna zwyczajna.
Do ciekawszych gatunków występujących tu zwierząt należy kruk, orzechówka, dzięcioł czarny, bóbr.
Przez teren rezerwatu częściowo przebiega wykonana w 1996 roku ścieżka edukacyjna mająca charakter zamkniętej pętli o długości ok. 2,5 km, jej początek znajduje się w pobliżu ośrodka wypoczynkowego „Gawra”.