W dzisiejszym świecie Rezerwat przyrody Kwiecewo to temat, który budzi duże zainteresowanie i debatę. Od swoich początków do chwili obecnej Rezerwat przyrody Kwiecewo był przedmiotem badań i refleksji ekspertów z różnych dziedzin. Jego wpływ na społeczeństwo, gospodarkę, kulturę, a nawet politykę był z biegiem czasu znaczący. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Rezerwat przyrody Kwiecewo, analizując jego znaczenie w bieżącym kontekście i jego możliwy wpływ w przyszłości. Ponadto zbadamy różne perspektywy i opinie istniejące wokół Rezerwat przyrody Kwiecewo, aby zaoferować szeroką i kompletną wizję na ten temat.
Ptaki żerujące na terenie rozlewiska koło Kwiecewa (2007) | |
rezerwat faunistyczny | |
Typ |
faunistyczny |
---|---|
Podtyp |
ptaków |
Państwo | |
Województwo | |
Położenie | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
19 listopada 2009 |
Akt prawny |
Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2009 r. Nr 166, poz. 2324 |
Powierzchnia |
110,0 ha |
Powierzchnia otuliny |
271,0 ha |
Położenie na mapie gminy Świątki | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego | |
53°56′04″N 20°18′32″E/53,934444 20,308889 |
Rezerwat przyrody Kwiecewo – faunistyczny rezerwat przyrody położony na terenie gminy Świątki w powiecie olsztyńskim (województwo warmińsko-mazurskie).
28 kwietnia 2008 utworzono użytek ekologiczny „Kwiecewo” o obszarze 120 ha. 19 listopada 2009 został utworzony rezerwat na podstawie Zarządzenia Nr 37 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 29 października 2009 r. w sprawie ustanowienia rezerwatu przyrody „Kwiecewo” (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2009 r. Nr 166, poz. 2324). W 2010 wokół rezerwatu ustanowiono otulinę o powierzchni 271,0 ha (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. 2010.77.1242).
Rezerwat obejmuje 110,0 ha powierzchni na terenie obrębu ewidencyjnego Kwiecewo (działki ewidencyjne nr: 214/1, 214/2, 215, 216, 216/1, 217, 490/3, 529 oraz części działek: 219/10, 450, 490/4, 530/1 i 561/40). Obejmuje płytki polder (dawniej używany jako łąka i teren do wypasu bydła), fragment lasu, pola uprawne i okresowo zalewane szuwary. Okoliczni mieszkańcy apelowali o osuszanie tego terenu, w związku z czym Polskie Towarzystwo Ochrony Ptaków w 2008 rozpoczęło akcję wykupu gruntów od osób prywatnych w północnej części rezerwatu. Do lipca 2011 PTOP odkupiło część działek i udziały w jednej z nich. Na przełomie 2012 i 2013 roku wybudowano sztuczną wyspę, mającą być schronieniem dla rybitw.
Celem ochrony jest „zachowanie rozlewiska stanowiącego ostoję lęgową oraz miejsce występowania licznych gatunków ptaków wodno-błotnych”. Rezerwat obejmuje tereny wodno-leśne, przyciągające do żerowania, lęgowania i noclegowania różne gatunki ptaków.
Lęgi odbywają tu m.in. bielik (Haliaeetus albicilla), orlik krzykliwy (Aquila pomarina), kropiatka (Porzana porzana), bocian czarny (Ciconia nigra), zausznik (Podiceps nigricollis), perkoz rdzawoszyi (Podiceps grisegena), perkozek (Tachybaptus ruficollis), żuraw zwyczajny (Grus grus) czy mewa śmieszka (Larus ridibundus), a także m.in. bąk, bączek zwyczajny, błotniak stawowy, błotniak łąkowy, zielonka, derkacz i gąsiorek oraz co najmniej 33 gatunki wróblowatych.
Do gatunków żerujących należą najliczniejsze rybitwa czarna (Chlidonias niger, 140 par do 300 osobników w okresie przelotu) i rybitwa białowąsa (Chlidonias hybridus, 52 pary do 100 osobników w okresie przelotu), a także 4 gatunki perkozów, 6 gatunków kaczek – świstun (Anas penelope), cyraneczka (Anas crecca), krzyżówka (Anas platyrhynchos), czernica (Anas fuligula) czy gągoł (Bucephala clangula) – i 16 innych gatunków typowych dla środowiska wodno-błotnego – m.in. rybołów (Pandion haliaetus) i kania ruda (Milvus milvus).
Do innych obecnych gatunków zwierząt zaliczają się: płazy kumak nizinny (Bombina bombina) i rzekotka drzewna (Hyla arborea) oraz nietoperze borowiec wielki (Nyctalus noctula) i prawdopodobnie nocek łydkowłosy (Myotis dasycneme).
Wśród flory szuwarów znajdują się trzcina pospolita (Phragmites australis), pałka wąskolistna (Typha angustifolia) i osoka aloesowata (Stratiotes aloides).