W tym artykule zostanie poruszony temat Rezerwat przyrody Na Policy, który na przestrzeni lat był przedmiotem badań i zainteresowań w różnych obszarach. Rezerwat przyrody Na Policy to temat, który wywołał kontrowersje i debatę ze względu na jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę zostaną zbadane różne perspektywy i podejścia zaproponowane w odniesieniu do Rezerwat przyrody Na Policy, aby zapewnić wszechstronną i kompletną wizję tego tematu. Podobnie zbadane zostaną implikacje i konsekwencje, jakie Rezerwat przyrody Na Policy miał w różnych kontekstach, a także możliwe sposoby stawienia czoła wyzwaniom, jakie stwarza. Poprzez krytyczną refleksję i rygorystyczną analizę będziemy starali się przyczynić do zrozumienia i poznania Rezerwat przyrody Na Policy, aby wzbogacić debatę i promować wzbogacającą i konstruktywną wizję na ten temat.
Wiatrołomów w rezerwacie nie usuwa się | |
rezerwat leśny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
1998 |
Akt prawny | |
Powierzchnia |
13,21 ha |
Położenie na mapie gminy Bystra-Sidzina | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu suskiego | |
49°37′25″N 19°37′25″E/49,623611 19,623611 |
Rezerwat przyrody Na Policy – leśny rezerwat przyrody w gminie Bystra-Sidzina, w powiecie suskim, w województwie małopolskim, na terenie nadleśnictwa Myślenice. Przylega do Rezerwatu na Policy im. prof. Zenona Klemensiewicza, utworzonego w 1972 roku.
Zajmuje powierzchnię 13,21 ha. Został powołany Rozporządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z 21 grudnia 1998 roku (Dz.U. z 1998 r. nr 161, poz. 1095). Według aktu powołującego, rezerwat utworzono w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych naturalnego boru świerkowego. Teren rezerwatu stanowi część dwóch obszarów Natura 2000: „Na Policy” PLH120012 i „Pasmo Policy” PLB120006.
Przyroda rządzi się tutaj swoimi prawami. Silna wichura spowodowała powalenie znacznej ilości świerków porastających teren rezerwatu. Powalonych świerków nie usunięto, jedynie odcięto kawałki pni zawalające szlak turystyczny i odrzucono je na bok. Ocalałe z wichury świerki zaatakowane zostały przez kornika drukarza i uschły. Miejsca po powalonych i uschniętych świerkach zarastają roślinnością trawiastą i krzaczastymi jarzębinami. W 2006 znaczna część rezerwatu to wiatrołomy, dzięki temu ze szlaku turystycznego prowadzącego przez teren rezerwatu rozciągają się widoki na południową stronę.