Rezerwat przyrody Nad Tanwią

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w temat Rezerwat przyrody Nad Tanwią, zagadnienia, które w ostatnim czasie przykuło uwagę wielu osób. Od jego początków po znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie – zagłębimy się w jego różne aspekty, aby zrozumieć jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach. Rezerwat przyrody Nad Tanwią to temat, który wzbudził duże zainteresowanie ze względu na jego znaczenie w życiu codziennym, dlatego w tym artykule dokładnie zbadamy jego implikacje w różnych kontekstach. Przygotuj się na wejście do ekscytującego świata Rezerwat przyrody Nad Tanwią i odkryj wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania!

Nad Tanwią
Ilustracja
Szumy na rzece Tanew
rezerwat krajobrazowy, leśny
Państwo

 Polska

Mezoregion

Roztocze Środkowe

Data utworzenia

1958

Akt prawny

M.P. z 1958 r. nr 62, poz. 355

Powierzchnia

47,49 ha

Położenie na mapie gminy Susiec
Mapa konturowa gminy Susiec, na dole znajduje się punkt z opisem „Nad Tanwią”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Nad Tanwią”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Nad Tanwią”
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego
Mapa konturowa powiatu tomaszowskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Nad Tanwią”
Ziemia50°23′48″N 23°10′45″E/50,396667 23,179167

Nad Tanwią – krajobrazowy i leśny rezerwat przyrody znajdujący się na terenie gminy Susiec (powiat tomaszowski, województwo lubelskie), niewielkie jego fragmenty leżą w gminie Narol (powiat lubaczowski, województwo podkarpackie). Rezerwat położony jest na obszarze Parku Krajobrazowego Puszczy Solskiej.

  • powierzchnia (według aktu powołującego) – 41,33 ha
  • powierzchnia (dane nadesłane z nadleśnictwa) – 47,49 ha
  • rok utworzenia: – 1958
  • dokument powołujący – Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 18 lipca 1958 roku w sprawie uznania za rezerwat przyrody (MP nr 62, poz. 355).
  • cel ochrony (według aktu powołującego) – „zachowanie w stanie naturalnym malowniczego i charakterystycznego krajobrazu dolin potoków Tanwi i Jelenia z licznymi wodospadami w skalistym korycie potoku oraz z lasem mieszanym z udziałem jodły na granicy jej naturalnego zasięgu”.

Główną atrakcją rezerwatu są 24 progi skalne, tworzące malownicze wodospady. Powstały one w wyniku ruchów tektonicznych w trakcie fałdowania Karpat. Tędy przebiega (i jest to jedyne miejsce w Polsce, gdzie jest to wyraźnie widoczne) granica geologiczna dzieląca Europę Zachodnią – fałdową od Europy Wschodniej – płytowej. U ujścia strugi Jeleń do Tanwi jest wzniesienie Kościółek, na którym archeolodzy znaleźli ślady grodu z VII-IX wieku, i na którym stał dawniej drewniany kościół bazylianów.

W rezerwacie urządzono ścieżkę przyrodniczo-dydaktyczną „Nad Tanwią” o długości około 3 km.

Przypisy

  1. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 288. ISBN 83-01-12479-2.
  2. Rezerwat przyrody Nad Tanwią w Centralnym Rejestrze Form Ochrony Przyrody .
  3. Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej – formy ochrony , Zespół Lubelskich Parków Krajobrazowych Oddział Terenowy Zamość .
  4. a b c Ścieżka przyrodniczo-dydaktyczna „Nad Tanwią”, czaswlas.pl , Centrum Informacyjne Lasów Państwowych .
  5. Na podstawie tablicy informacyjnej zamontowanej na wzniesieniu.