W tym artykule zajmiemy się tematem Rezerwat przyrody Piłackie Wzgórza, który przykuł uwagę różnych dziedzin nauki i wzbudził duże zainteresowanie zarówno w środowisku akademickim, jak i w ogóle w społeczeństwie. Rezerwat przyrody Piłackie Wzgórza od dawna jest przedmiotem debaty i dyskusji, a jego znaczenie staje się coraz bardziej widoczne w ostatnich latach. Temat ten wzbudził zainteresowanie badaczy, naukowców, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa, ze względu na jego wpływ na różne aspekty życia codziennego. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Rezerwat przyrody Piłackie Wzgórza, analizując jego implikacje, historię, wpływ na dzień dzisiejszy i możliwe przyszłe scenariusze związane z tym tematem.
rezerwat leśny | |
Typ | |
---|---|
Podtyp | |
Państwo | |
Województwo | |
Położenie | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
1989 |
Akt prawny | |
Powierzchnia |
278,02 ha |
Położenie na mapie gminy Pozezdrze | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu węgorzewskiego | |
54°11′06″N 21°58′18″E/54,185000 21,971667 |
Rezerwat przyrody Piłackie Wzgórza – rezerwat leśny położony w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Pozezdrze, Nadleśnictwie Borki.
Rezerwat został powołany zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z 11 maja 1989 roku. Zajmuje powierzchnię 278,02 ha (akt powołujący podawał 277,17 ha).
Ochronie poddano lasy położone na morenie czołowej o bogatej młodoglacjalnej rzeźbie.
Urozmaicona rzeźba Wzgórz Piłackich została ukształtowana w stadium pomorskim zlodowacenia bałtyckiego. Najwyższe wzniesienie w rezerwacie osiąga 210 m n.p.m., różnice wysokości sięgają 80 m, zbocza wyniesień są bardzo strome, mają nachylenie 30–40°. Morenowe wzgórza zbudowane są z piasków i żwirów zawierających głazy. W południowo-wschodniej części rezerwatu występują piaski sandrowe.
Bór mieszany zajmuje 80% powierzchni rezerwatu, tworzą go drzewostany świerkowo-sosnowe z domieszką brzozy brodawkowatej. Sosny i świerki w wieku 100 lat osiągają tu wysokość 30 m. W południowo-wschodniej części rezerwatu wykształciły się gleby rdzawe bielicowe, które pokrywa bór brusznicowy – teren ten zajmuje około 9% powierzchni rezerwatu. Około 7% powierzchni rezerwatu zajmują zespoły grądowe.
Rośliny objęte ochroną: