Obecnie Rezerwat przyrody Skarpa Mołożewska stał się tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem w różnych obszarach. Wraz z postępem technologii i globalizacją Rezerwat przyrody Skarpa Mołożewska przejął fundamentalną rolę w naszym codziennym życiu. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na społeczeństwo, Rezerwat przyrody Skarpa Mołożewska wywołał liczne debaty i refleksje. W tym artykule zbadamy różne wymiary Rezerwat przyrody Skarpa Mołożewska, analizując jego znaczenie, konsekwencje i ewolucję w czasie. Zagłębienie się w świat Rezerwat przyrody Skarpa Mołożewska pozwoli nam lepiej zrozumieć, w jaki sposób ukształtował on naszą teraźniejszość i dokąd może zmierzać w przyszłości.
rezerwat florystyczny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Data utworzenia |
1987 |
Akt prawny | |
Powierzchnia |
1,99 ha |
Ochrona | |
Położenie na mapie gminy Jabłonna Lacka | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu sokołowskiego | |
52°27′44″N 22°31′39″E/52,462222 22,527500 |
Skarpa Mołożewska – florystyczny rezerwat przyrody położony w gminie Jabłonna Lacka (województwo mazowieckie), na północ od miejscowości Mołożew-Wieś.
Został powołany Zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z dnia 12 sierpnia 1987 r. (M.P. z 1987 r. nr 28, poz. 222). Zajmuje powierzchnię 1,99 ha (akt powołujący podawał 2,00 ha). Obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej.
Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych rzadkich i chronionych gatunków roślin ciepłolubnych oraz ochrony skarpy Bugu przed erozją. Skarpa ta ma około 20 metrów wysokości i jest nachylona do rzeki pod kątem 45–80 stopni.
Najważniejszą wartością przyrodniczą w rezerwacie jest goryczka krzyżowa (Gentiana cruciata). Jest to gatunek chroniony, charakterystyczny dla muraw kserotermicznych. Rosną tu także m.in. podbiał pospolity i wiechlina spłaszczona.
Południowo-wschodni kraniec rezerwatu „Skarpa Mołożewska” graniczy z dużo większym rezerwatem „Wydma Mołożewska”.