W dzisiejszych czasach Rezerwat przyrody Szczyt Wieżyca na Pojezierzu Kaszubskim to temat, który budzi duże zainteresowanie w społeczeństwie. Przez długi czas Rezerwat przyrody Szczyt Wieżyca na Pojezierzu Kaszubskim był przedmiotem debaty i kontrowersji, generując sprzeczne opinie wśród ekspertów i ogółu społeczeństwa. W tym artykule zagłębimy się w temat Rezerwat przyrody Szczyt Wieżyca na Pojezierzu Kaszubskim, badając jego różne aspekty i analizując jego znaczenie w obecnym kontekście. Na przestrzeni dziejów Rezerwat przyrody Szczyt Wieżyca na Pojezierzu Kaszubskim odgrywał kluczową rolę w różnych obszarach, wpływając na sposób, w jaki ludzie postrzegają otaczający ich świat. Dlatego też istotne jest dokładne zrozumienie Rezerwat przyrody Szczyt Wieżyca na Pojezierzu Kaszubskim, aby zrozumieć jego wpływ dzisiaj i przewidzieć jego ewolucję w przyszłości.
Tablica informacyjna przy wejściu do rezerwatu | |
rezerwat krajobrazowy | |
Typ |
nie określono w rozporządzeniu |
---|---|
Podtyp |
nie określono w rozporządzeniu |
Państwo | |
Województwo | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
7 kwietnia 1962 |
Akt prawny | |
Powierzchnia |
26,47 ha |
Położenie na mapie gminy Stężyca | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu kartuskiego | |
54°13′32″N 18°07′24″E/54,225556 18,123333 |
Rezerwat przyrody Szczyt Wieżyca na Pojezierzu Kaszubskim – krajobrazowy rezerwat przyrody położony na terenie gminy Stężyca w powiecie kartuskim (województwo pomorskie), obejmujący najwyższe wzniesienie Niżu Polskiego – Wieżycę (328 m n.p.m.).
Obszar chroniony utworzony został 7 kwietnia 1962 r. na podstawie Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 31 stycznia 1962 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. z 1962 r. nr 30, poz. 136).
Rezerwat znajduje się na terenie obrębu ewidencyjnego Wieżyca (przed 2023 r. część sołectwa Szymbark) w Nadleśnictwie Kartuzy. Obszar chroniony położony jest w całości w obrębie obszaru Natura 2000 „Uroczyska Pojezierza Kaszubskiego” PLH220095, a także na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego i jego otuliny. Przez rezerwat przebiega czarny szlak turystyczny PTTK, a na szczycie Wieżycy wzniesiono 35-metrową wieżę widokową.
Według aktu powołującego rezerwat obejmuje powierzchnię 26,47 ha. Nowsze źródła podają powierzchnię 33,59 ha, jednak powiększenie rezerwatu nie zostało na razie potwierdzone żadnym aktem prawnym.
Celem ochrony jest „zachowanie ze względów dydaktycznych i społecznych fragmentu lasu bukowego o charakterze naturalnym na najwyższej kulminacji Pomorza”. Na terenie rezerwatu dominuje kwaśna buczyna niżowa z drzewostanami w wieku 120–160 lat. Występują tu gatunki roślin spotykane w zbiorowiskach kwaśnej i żyznej buczyny niżowej takie jak: czerniec gronkowy, gajowiec żółty, groszek wiosenny, kosmatka owłosiona, perłówka jednokwiatowa, przylaszczka pospolita, sałatnik leśny, szczawik zajęczy, śmiałek pogięty, zawilec gajowy i żywiec cebulkowy. Zidentyfikowano tu również 1 gatunek chroniony ściśle – gnieźnika leśnego – oraz 3 chronione częściowo – konwalię majową, kruszynę pospolitą i przytulię wonną. Obecnie nie istnieje plan ochrony rezerwatu.