Rezerwat przyrody Wiosło Duże
Temat Rezerwat przyrody Wiosło Duże to temat, który w ostatnich latach przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i entuzjastów. Artykuł ten, skupiając się na Rezerwat przyrody Wiosło Duże, bada różne aspekty i perspektywy, które zapewniają głębsze zrozumienie jego znaczenia i rezonansu we współczesnym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy patrzymy przez pryzmat historii, nauki, kultury czy technologii, Rezerwat przyrody Wiosło Duże jawi się jako temat o powszechnym zainteresowaniu, który zachęca do refleksji i debaty. Na tych stronach rozpoczyna się dialog, w którym odkrywane są jego konsekwencje i podkreślane potencjalne krótko- i długoterminowe konsekwencje. Bez wątpienia Rezerwat przyrody Wiosło Duże to fascynujący temat, do którego należy podejść z powagą i obszernością, na jaką zasługuje.
 Tablica informacyjna w rezerwacie | |
| rezerwat leśny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1972 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
29,88 ha |
| Ochrona | |
Położenie na mapie gminy Gniew  | |
Położenie na mapie gminy Nowe  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
 53°42′16″N 18°47′00″E/53,704444 18,783333
| |
Rezerwat przyrody Wiosło Duże – leśny rezerwat przyrody na obszarze Kociewia nad zachodnim brzegiem Wisły. Znajduje się na terenie gmin Gniew w województwie pomorskim oraz Nowe w województwie kujawsko-pomorskim. Został utworzony w 1972 roku i zajmuje powierzchnię 29,88 ha (z czego 7,14 ha leży w gminie Nowe). Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych stanowiska roślin kserotermicznych oraz fragmentów naturalnych zespołów leśnych. Stanowiska roślin kserotermicznych wypierane są przez roślinność krzewiastą i zielną.
Prawie całą powierzchnię rezerwatu zajmują cztery zbiorowiska roślinne: dwa podzespoły grądu subkontynentalnego (grąd typowy Tilio-Carpinetum typicum i grąd niski kokoryczowy Tilio-Carpinetum corydaletosum), zbiorowisko z Sedum telephium (rozchodnikiem karpackim) oraz łęg klonowy Acer negundo-Cornus sanguinea. Niewielkie niezalesione fragmenty rezerwatu zajmują: ciepłolubna murawa ze związku Cirsio-Brachypodion pinnati, zbiorowiska łąkowe i ziołorośla. Na terasie zalewowej Wisły znajduje się kilka płytkich stawów o mulistym dnie, w których dominującym gatunkiem jest rogatek sztywny. Ich brzegi porastają zbiorowiska szuwarowe.
W trakcie inwentaryzacji przeprowadzonej w 2012 roku stwierdzono występowanie na terenie rezerwatu 265 gatunków roślin naczyniowych, w tym 8 objętych ochroną ścisłą (pluskwica europejska, wawrzynek wilczełyko, kruszczyk szerokolistny, przylaszczka pospolita, lilia złotogłów, grzybienie północne, paprotka zwyczajna i salwinia pływająca) oraz 7 chronionych częściowo (konwalia majowa, kruszyna pospolita, przytulia wonna, bluszcz pospolity, grążel żółty, pierwiosnek lekarski i grzybienie mieszańcowe). Stwierdzono także obecność 15 gatunków mszaków, w tym 5 objętych ochroną częściową: rokiet pierzasty, widłoząb kędzierzawy, widłoząb miotłowy, skosatka zanokcicowata i brodawkowiec czysty.
Najbliższymi miejscowościami są Opalenie i Widlice.
Część rezerwatu położona w woj. pomorskim (22,74 ha) podlega ochronie czynnej, część położona w woj. kujawsko-pomorskim (7,14 ha) podlega ochronie ścisłej.
Zobacz też
- rezerwat przyrody Wiosło Małe – w pobliżu
Przypisy
- ↑ a b Rezerwat przyrody Wiosło Duże. Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody . Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. .
- ↑ M.P. z 1972 r. nr 53, poz. 283
- ↑ a b Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dnia 17 października 2016 r. w sprawie rezerwatu przyrody Wiosło Duże. Dz. Urz. Województwa Kujawsko-Pomorskiego poz. 3572 . 2016-10-19. .
- ↑ Rezerwaty. Nadleśnictwo Starogard – Lasy Państwowe, 2018-03-11. .
- ↑ a b c d e praca zbiorowa: Projekt Planu Ochrony Rezerwatu Przyrody „Wiosło Duże”. 2012. . .
Linki zewnętrzne
- praca zbiorowa: Projekt Planu Ochrony Rezerwatu Przyrody „Wiosło Duże”. 2012. . .