W dzisiejszym świecie Rezerwat przyrody Wyspa Sołtyski to temat, który staje się coraz bardziej istotny i interesujący. Wraz z postępem technologii i globalizacją Rezerwat przyrody Wyspa Sołtyski stał się miejscem spotkań społeczeństwa i jego różnych przejawów. W całej historii Rezerwat przyrody Wyspa Sołtyski był przedmiotem debat, badań i kontrowersji, generując szeroką gamę opinii i punktów widzenia. Niezależnie od tego, czy z perspektywy kulturowej, społecznej, politycznej czy ekonomicznej, Rezerwat przyrody Wyspa Sołtyski pozostawił znaczący ślad w ludzkości, wzbudzając zarówno pasję, jak i krytykę. W tym artykule zbadamy różne aspekty i wymiary Rezerwat przyrody Wyspa Sołtyski, jego wpływ dzisiaj i znaczenie w życiu codziennym.
rezerwat leśny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie |
jezioro Ińsko |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
12 września 1994 |
Akt prawny | |
Powierzchnia | |
Ochrona | |
Położenie na mapie Ińska | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego | |
Położenie na mapie gminy Ińsko | |
53°27′00″N 15°33′00″E/53,450000 15,550000 |
Rezerwat przyrody „Wyspa Sołtyski” – leśny rezerwat przyrody o powierzchni 22,71 ha, utworzony 12 września 1994, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Ińsko. Rezerwat malowniczo położony na wyspie, we wschodniej części jeziora Ińsko, najgłębszego jeziora Pojezierza Ińskiego, na terenie Ińskiego Parku Krajobrazowego oraz dwóch obszarów sieci Natura 2000: obszaru specjalnej ochrony ptaków „Ostoja Ińska” (PLB320008) oraz specjalnego obszaru ochrony siedlisk „Pojezierze Ińskie” (PLH320067).
Celem ochrony jest zachowanie siedlisk kluczowych dla bioróżnorodności, zwłaszcza starodrzewia i martwego drewna kwaśnej buczyny Luzulo-Fagenion, grądu środkowoeuropejskiego Galio-Carpinetum oraz kwaśnej dąbrowy Quercetum-robori-petraeae. Istotne jest zabezpieczenie populacji rzadkich, chronionych i zagrożonych gatunków grzybów, zwłaszcza soplówki jeżowatej (Hericium erinaceum), soplówki bukowej (Hericium coralloides), ozorka dębowego (Fistulina hepatica), żagwicy listkowatej (Grifola frondosa), szyszkowca łuskowatego (Stobilomyces strobilaceus), roślin, takich jak: kruszczyka szerokolistnego (Epipactis helleborine), bielistki siwej (Leucobryum glaucum), torfowca kończystego (Sphagnum fallax), grzybienia białego (Nymphaea alba), oraz zwierząt, w szczególności: trzciniaka (Acrocephalus arundinaceus), krakwy (Anas strepera), żaby trawnej (Rana arvalis), żaby jeziorkowej (Rana lessonae) i ropuchy szarej (Bufo bufo). W rezerwacie liczne głazy narzutowe, natomiast wzdłuż linii brzegowej jeziora (już poza wyspą) cenne siedliska przyrodnicze z podwodnymi łąkami ramienic (Charales) oraz ze zbiorowiskami Nympheion, Potamion.
Rezerwat udostępniony do zwiedzania. Cały jego obszar podlega ochronie czynnej.
Nie bez wpływu na rezerwat jest bliskie sąsiedztwo ośrodków wypoczynkowych, pola namiotowego i kąpieliska miejskiego.