Ryszard Borzuchowski
W dzisiejszym świecie Ryszard Borzuchowski stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Znaczenie Ryszard Borzuchowski odcisnęło piętno na historii i jest obecne w codziennym życiu ludzi. Od swoich początków do chwili obecnej Ryszard Borzuchowski był przedmiotem debat i analiz w różnych obszarach, od polityki po naukę, w tym kulturę i technologię. Z tego powodu istotne jest zrozumienie wpływu, jaki Ryszard Borzuchowski ma na nasze życie i w kontekście globalnym. W tym artykule szczegółowo zbadamy znaczenie Ryszard Borzuchowski i jego implikacje we współczesnym świecie.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
6 sierpnia 1910 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 lipca 1981 |
| Obywatelstwo |
polskie |
Ryszard Borzuchowski (ur. 6 sierpnia 1910 w Warszawie, zm. 7 lipca 1981 w Victorii w Kanadzie) – polski wioślarz, olimpijczyk.
Życiorys
Urodził się 6 sierpnia 1910 w Warszawie, w rodzinie Aleksandra Bolesława i Eweliny Eleonory z Tańskich. W 1929 ukończył Państwowe Gimnazjum im. Wyspiańskiego w Mławie. Był absolwentem wydziału leśnictwa uniwersytetu Oxford w Anglii.
W 1931 zaczął uprawiać Wioślarstwo w AZS Warszawa. Od 1933 reprezentował Warszawskie Towarzystwo Wioślarskie. W 1936 na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie z Edwardem Kobylińskim w dwójkach bez sternika zajął 6. miejsce. Dwa razy wziął udział w mistrzostwach Europy. W Lucernie w 1934 odpadł w repasażach w czwórkach bez sternika, a w Berlinie w 1935 zajął 5. miejsce w dwójkach bez sternika (z Kobylińskim), a czwórkach bez sternika odpadł w przedbiegach. W latach 1934–1936 pięciokrotnie zdobywał mistrzostwo Polski w dwójkach bez sternika – 1935, 1936 (oba razy z Kobylińskim) i czwórkach bez sternika – 1934, 1935, 1936.
W 1935 został mianowany na stopień podporucznika ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 i 907. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty.
W kampanii wrześniowej walczył w stopniu porucznika rezerwy, prawdopodobnie w składzie 45 pułku Strzelców Kresowych. Po przedostaniu się do Wielkiej Brytanii służył w Szkocji w III dywizjonie pociągów pancernych, a następnie w brytyjskich wojskach kolonialnych w Nigerii i Sierra Leone. Po wojnie wyjechał do Kanady, gdzie żył i pracował w Kolumbii Brytyjskiej. Zmarł 7 lipca 1981 w miejscowości Victoria w Kanadzie.
Przypisy
- ↑ Wryk 2015 ↓, s. 153.
- ↑ a b Wryk 2015 ↓, s. 154.
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 55.
Bibliografia
- Ryszard Wryk: Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Nauka i Innowacje, 2015, s. 153-154. ISBN 978-83-64864-22-3.
- Ryszard Wryk: ''Sport olimpijski w Polsce 1919-1939. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2006. ISBN 83-7177-278-5.
- Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński, Leksykon polskich olimpijczyków 1924-2006, Fundacja Dobrej Książki, Warszawa 2007, ISBN 978-83-86320-10-3
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
Linki zewnętrzne
- Sylwetka w portalu olimpijskim PKOl. pkol.pl. .