Sekretarz wielki koronny

Dziś Sekretarz wielki koronny jest tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem we współczesnym społeczeństwie. Jego wpływ można zobaczyć w naszym codziennym życiu, od sposobu, w jaki się komunikujemy, po sposób, w jaki wykonujemy codzienne czynności. Sekretarz wielki koronny poruszył wyobraźnię ludzi w każdym wieku, o różnym pochodzeniu i o różnym pochodzeniu, wywołując intensywną debatę w różnych obszarach. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ Sekretarz wielki koronny na nasze życie, analizując jego znaczenie, korzyści i wyzwania, a także różne punkty widzenia wokół tego tak aktualnego dzisiaj tematu.

Sekretarz wielki koronny (łac. secretarius maior Regni) – najwyższy urząd centralny niesenatorski w Koronie I Rzeczypospolitej. W hierarchii urzędników dworu monarchy ustępował tylko marszałkowi nadwornemu koronnemu.

Historia urzędu

Urząd ten został powołany przez króla Aleksandra Jagiellończyka w 1504. Do 1764 piastować go mogli jedynie duchowni katoliccy.

Kompetencje urzędu

Były bliskie kompetencjom kanclerza, którego sekretarz mógł nawet zastąpić, jednak bez prawa podpisywania i pieczętowania pism państwowych. W nadzwyczajnych przypadkach mógł je jednak sygnować sygnetem kanclerza. Do głównych jego obowiązków należało prowadzenie tajnej kancelarii państwa. Odczytywał na sejmie uchwały senatu, pisma królewskie. Na sejmie koronacyjnym odczytywał nowemu monarsze pacta conventa. Sekretarz zasiadał również z urzędu w sądzie asesorskim.

Jego odpowiednikiem w Wielkim Księstwie Litewskim był sekretarz wielki litewski.