W dzisiejszym świecie Skoki narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1948 to temat, który przyciąga uwagę ludzi w każdym wieku i każdej kulturze. Jego znaczenie znalazło odzwierciedlenie w szerokim zasięgu medialnym, a także w rosnącym zainteresowaniu, jakie wzbudziło w różnych sektorach społeczeństwa. Zarówno eksperci, jak i hobbyści znaleźli powody, aby poświęcić czas i zasoby na badanie tego tematu i jego konsekwencji. W tym artykule przyjrzymy się Skoki narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1948 pod różnymi kątami, analizując jego wpływ w różnych obszarach i oferując perspektywy umożliwiające lepsze zrozumienie jego znaczenia w bieżącym kontekście.
| |||
Data |
7 lutego 1948 | ||
---|---|---|---|
Gospodarz | |||
Dyscyplina | |||
Mężczyźni | |||
konkurs indywidualny na skoczni K-68 |
|||
Klasyfikacja medalowa | |||
Zwycięzca |
Skoki narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1948 – zawody olimpijskie w skokach narciarskich przeprowadzone 7 lutego 1948 roku w ramach igrzysk w Sankt Moritz.
Podczas igrzysk rozegrany został jeden konkurs skoków narciarskich. Były to zawody indywidualne na skoczni Olympiaschanze w Sankt Moritz o punkcie konstrukcyjnym umieszczonym na 68 metrze. Najlepszym zawodnikiem okazał się Petter Hugsted i tym samym wywalczył złoto olimpijskie, srebro zdobył Birger Ruud, a brąz – Thorleif Schjelderup.
Łącznie w zawodach wystartowało 49 skoczków narciarskich z czternastu krajów. Najmłodszym zawodnikiem, który wziął udział w konkursie olimpijskim, był Zdeněk Remsa (19 lat i 40 dni), natomiast najstarszym – Pál Ványa (44 lata i 25 dni).
Po raz piąty skoczkowie narciarscy rywalizowali o medale igrzysk olimpijskich, natomiast w Sankt Moritz miało to miejsce po raz drugi. Wcześniej igrzyska odbyły się w Szwajcarii w 1928 roku.