Stanisław Rzeźniczak
Obecnie Stanisław Rzeźniczak to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Wraz z rozwojem technologii i nieograniczonym dostępem do informacji, Stanisław Rzeźniczak stał się istotnym tematem w dzisiejszym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na zdrowie, relacje międzyludzkie czy znaczenie w gospodarce, Stanisław Rzeźniczak stał się tematem ogólnego zainteresowania. W tym artykule zbadamy różne aspekty Stanisław Rzeźniczak i sposób, w jaki wysunął się on na pierwszy plan w dyskusji publicznej. Od jego powstania po przyszłe implikacje, nie ma wątpliwości, że Stanisław Rzeźniczak to temat, który zasługuje na dogłębną analizę i zrozumienie.
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
178 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Stanisław Rzeźniczak (ur. 13 listopada 1954 w Kietlinie) – polski lekkoatleta, średniodystansowiec, mistrz Polski.
Osiągnięcia
Specjalizował się w biegu na 800 metrów. Wystąpił w tej konkurencji w finale Pucharu Europy w 1981 w Zagrzebiu, zajmując 7. miejsce.
Był mistrzem Polski w biegu na 800 m w 1979, wicemistrzem w 1980, 1981 i 1982 oraz brązowym medalistą w 1983.
W latach 1980-1983 dziewięciokrotnie startował w meczach reprezentacji Polski w biegu na 800 m, bez zwycięstw indywidualnych. Był zawodnikiem Lechii Tomaszów Mazowiecki, RKS Radomsko, Hutnika Kraków.
Rekordy życiowe
Rzeźniczak ustanowił następujące rekordy życiowe:
- bieg na 400 m – 48,30 s. (21 czerwca 1980, Łódź)
- bieg na 800 m – 1:47,51 s. (10 czerwca 1982, Warszawa)
- bieg na 1000 m – 2:19,4 s. (8 września 1981, Białystok) - 15. wynik w historii polskiej lekkoatletyki
- bieg na 1500 m – 3:41,14 (29 sierpnia 1985, Ołomuniec)
Rekordy nieoficjalne
W roku 1981 ustanowił nieoficjalny halowy rekord Polski w biegu na 600 metrów – 1:18,2 s. (w tej konkurencji nie notuje się oficjalnych rekordów, a jedynie najlepsze wyniki), rezultat ten został pobity dopiero 27 lat później (w roku 2008) przez Piotra Dąbrowskiego.
Przypisy
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 140. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 44-45. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984, s. 355.
- ↑ Stanisław Rzeźniczak , bieganie.pl (pol.).
- ↑ Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 , statystyka.histor.pzla.pl (pol.).
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 32. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Zbigniew Jonik, All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii , zbjonik.republika.pl (pol.).
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 34. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Mityng PZLA w Spale - rekord Dąbrowskiego na 600 m , Sport.pl (pol.).
Bibliografia
- Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej stletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
