W dzisiejszym świecie Stara Ładoga stał się fundamentalną kwestią wpływającą na różne aspekty codziennego życia. Od wpływu na gospodarkę po rolę w społeczeństwie, Stara Ładoga zajmował ważne miejsce w bieżących rozmowach i debatach. Dlatego konieczne jest dogłębne zbadanie różnych aspektów związanych ze Stara Ładoga, przeanalizowanie jego ewolucji w czasie, jego wpływu w różnych obszarach i możliwych konsekwencji dla przyszłości. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Stara Ładoga, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie dzisiaj i w przyszłości ludzkości.
Twierdza w Starej Ładodze (2014) | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Populacja • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy |
81363 | ||||
Kod pocztowy |
187412 | ||||
Położenie na mapie obwodu leningradzkiego | |||||
Położenie na mapie Rosji | |||||
59°59′55,38″N 32°17′49,16″E/59,998717 32,296989 | |||||
Strona internetowa |
Stara Ładoga (ros. Ста́рая Ла́дога, fiń. Vanha Laatokka) – wieś w północnej Rosji, w obwodzie leningradzkim, położona nad brzegiem rzeki Wołchow, w odległości 12 km od jeziora Ładoga.
Powstało jako stacja handlowa na szlaku handlowym od Waregów do Greków. Niegdyś miasto nazywało się Ładoga i było drugim co do wielkości miastem w Księstwie Nowogrodzkim. Dendrochronologia datuje powstanie osady na 753 r. Została ona założona przez fińskich kupców. W następnych wiekach zamieszkiwali ją głównie wikingowie i od 800 do 900 roku była jedną z najważniejszych osad handlowych w północno-wschodniej Europie. Według Kodeksu Hipackiego w 862 roku do Ładogi przybył wódz wikingów Ruryk i obrał ją za swoją stolicę. Dlatego według legendy Ładoga była pierwszą stolicą Rusi. Jego następcy przenieśli stolicę do Nowogrodu. Za rządów Jarosława Mądrego osada w 1019 roku była posagiem jego żony Ingegerdy, córki króla szwedzkiego Olafa. Z tego względu załoga osady składała się głównie z Waregów, którzy pozostawili po sobie napisy runiczne, domy typu skandynawskiego i kurhany z pochówkami w łodziach. Do XIII wieku w Starej Ładodze funkcjonował skandynawski kościół pw. św. Mikołaja.
Wykopaliska potwierdzają silne powiązania kultury Starej Ładogi z kulturami skandynawską, fińską i słowiańską. W 1703 car Piotr I Wielki założył miasto Nowa Ładoga i przemianował miasto Ładoga na Stara Ładoga, pozbawiając ją praw miejskich i herbu.
Nazwa miejscowości pochodzi z języka fińskiego: Alode-joki, czyli „rzeka nizinna”. W języku staronordyjskim powstało to „Aldeigja”, a w staroruskim „Ладога” („Ladoga”). Obecna szwedzka nazwa miasta to Aldeigjuborg, a fińska to Vanha Laatokka.