Stefan Wyspiański
W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Stefan Wyspiański, badając jego pochodzenie, wpływ i dzisiejsze znaczenie. Na przestrzeni dziejów Stefan Wyspiański odgrywał kluczową rolę w różnych sferach społeczeństwa, wpływając zarówno na rozwój kulturowy, jak i postęp technologiczny. Poprzez wszechstronną analizę sprawdzimy, jak Stefan Wyspiański ukształtował nasze postrzeganie świata i wywołał fundamentalne debaty na temat jego znaczenia w obecnym kontekście. Artykuł ten ma na celu przedstawienie wszechstronnej wizji Stefan Wyspiański, od jego początków po przyszłe prognozy, badając jego liczne aspekty i wpływ na nasze codzienne życie.
| |
 pułkownik piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
7 sierpnia 1892 |
|---|---|
| Data śmierci |
19 czerwca 1942 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
33 Pułk Piechoty |
| Stanowiska |
zastępca dowódcy pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
.png){kind=small}
Stefan Władysław Julian Wyspiański (ur. 7 sierpnia 1892 w Krakowie, zm. 19 czerwca 1942) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego II RP i Polskich Sił Zbrojnych.
Życiorys
Stefan Wyspiański urodził się 7 sierpnia 1892 w Krakowie, jako syn Ferdynanda. 20 sierpnia 1914 został odkomenderowany z 19 pułku piechoty Obrony Krajowej do Legionu Wschodniego, w którym objął dowództwo plutonu w 9 kompanii. W następnym miesiącu, po rozwiązaniu Legionu Wschodniego, został przeniesiony do Legionu Zachodniego. W październiku służył w batalionie uzupełniającym kapitana Andrzeja Galicy. W styczniu 1915 został przeniesiony do III batalionu 2 pułku piechoty, w którym objął komendę nad 11 kompanią. Po reorganizacji pułku został komendantem plutonu w 9 kompanii. W czasie służby w Legionach Polskich awansował kolejno na stopień: chorążego (4 listopada 1914), podporucznika (14 marca 1915), porucznika (1 listopada 1915) i kapitana (1 listopada 1916).
Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer Legionów Polskich został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony do stopnia majora. Od stycznia do 21 grudnia 1919 pełnił funkcję dowódcy 33 pułku piechoty. Od 12 lipca 1920 do 1 marca 1921 był dowódcą batalionu zapasowego 2 pułku piechoty Legionów.
Został awansowany na stopień podpułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919. W 1923 był zastępcą dowódcy 39 pułku piechoty w Jarosławiu. W kwietniu 1924 został przeniesiony do 68 pułku piechoty w Krotoszynie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku. Od sierpnia 1926 do grudnia 1928 pełnił stanowisko dowódcy 30 pułku piechoty w Warszawie. 16 marca 1927 roku został mianowany pułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 roku i 11. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Z dniem 28 lutego 1929 został przeniesiony w stan spoczynku.
W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I”.
Podczas II wojny światowej był oficerem Polskich Sił Zbrojnych w stopniu pułkownika. Zmarł 19 czerwca 1942. Został pochowany na brytyjskim cmentarzu wojennym w Ramleh w Palestynie (miejsce T-14).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 6974
- Krzyż Niepodległości (9 listopada 1931)
- Krzyż Walecznych
- Medal Zwycięstwa (Médaille Interalliée)
Przypisy
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne , wbh.wp.mil.pl .
- ↑ a b Wykaz poległych 1952 ↓, s. 266.
- ↑ Wykaz Legionistów ↓.
- ↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 5.
- ↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 141.
- ↑ Jarno 2003 ↓, s. 121.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 398.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 239.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 342.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 284.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 , s. 274.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 46, 161.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 19 marca 1927 roku, s. 91.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 33.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 324, 844.
- ↑ Cmentarz Wojenny Brytyjskiej Wspólnoty Narodów. 2korpus.itgo.com. .
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Bibliografia
- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. .
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920.
- Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1946. Londyn: Instytut Historyczny im. gen. Sikorskiego, 1952.
- Witold Jarno: Okręg Generalny Nr III Kielce w latach 1918–1921. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2003. ISBN 83-88679-31-7.
- Stefan Władysław Julian Wyspiański. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. . .