Tu banner alternativo

Tętnica biodrowa wewnętrzna

W tym artykule będziemy odkrywać ekscytujący świat Tętnica biodrowa wewnętrzna, temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od swojego powstania po wpływ na współczesne społeczeństwo, Tętnica biodrowa wewnętrzna odegrał kluczową rolę w naszej historii i życiu codziennym. Z biegiem lat pojawiły się różne interpretacje i perspektywy dotyczące Tętnica biodrowa wewnętrzna, jeszcze bardziej wzbogacając jego wartość i znaczenie w różnych obszarach. W tym artykule zagłębimy się w wiele aspektów Tętnica biodrowa wewnętrzna, badając jego wymiar historyczny, kulturowy i społeczny, aby lepiej zrozumieć jego wpływ i znaczenie dzisiaj.

Tu banner alternativo
Tętnica biodrowa wewnętrzna

Tętnica biodrowa wewnętrzna (łac. arteria iliaca interna) – w anatomii człowieka parzysta tętnica zaopatrująca ściany i narządy miednicy, narządy płciowe zewnętrzne, okolicę kroczową i tylno-przyśrodkowy fragment uda. Jest jedną z dwóch gałęzi, na jakie tętnica biodrowa wspólna dzieli się przed stawem krzyżowo-biodrowym, na wysokości dolnego brzegu V kręgu lędźwiowego. Ku tyłowi towarzyszy jej żyła biodrowa wewnętrzna. Jej długość wynosi około 4–5 cm, a średnica około 8–9 mm[1].

Gałęzie

Tętnica biodrowa wewnętrzna dzieli się na dwa pnie: przedni i tylny. Pień tylny kończy się w górnej części otworu kulszowego większego, odchodzą od niego wyłącznie gałęzie ścienne[2]:

Pień przedni oddaje zarówno gałęzie ścienne jak i szereg gałęzi trzewnych. Biegnie do przodu od mięśnia gruszkowatego i splotu krzyżowego, oddając gałęzie końcowe w dolnej części otworu kulszowego większego[2].

Gałęzie ścienne[3]:

Gałęzie trzewne[4]:

Przypisy

Bibliografia

  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-3257-4.