W dzisiejszym świecie Tau to temat, który wzbudza zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Od polityki po technologię, Tau przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie, wywołując żarliwe dyskusje i sprzeczne opinie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na codzienne życie ludzi, Tau stał się głównym tematem bieżących rozmów. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Tau, od jego początków po możliwe konsekwencje, w celu przedstawienia szerokiej i pełnej wizji tego zjawiska, które tak nas intryguje.
Ten artykuł dotyczy litery alfabetu. Zobacz też: inne znaczenia.
Tau (taf, st.gr.ταῦ, nw.gr.ταυ, pisana Ττ) – dziewiętnasta litera alfabetu greckiego i dwudziesta druga, a zarazem ostatnia litera alfabetu hebrajskiego znana pod symbolem ת. W greckim systemie liczbowym oznacza liczbę 300, a w hebrajskim liczbę 400.
Użycie jako symbolu
Τ
Majuskuły tau nie używa się jako symbolu, ponieważ wygląda ona tak samo jak łacińska litera T.
τ
W religii chrześcijańskiej krzyż tau τ często łączony jest z osobą Jezusa Chrystusa, bądź też z duchowością Tau. Jej pierwotna forma przypominała X, bądź + i była często używana jako osobisty podpis czy znak pieczętujący dokument lub własność. „Mój podpis” w Hi 31,35 dosłownym tłumaczeniu brzmi „moja tau”. Szkocki protestancki bp. Alexander Hislop, w nieco kontrowersyjnym tekście, dopatruje się krzyża tau w religii Babilonu np. w kontekście Tammuza. W kulturzegrecko-rzymskiej ten znak zbawienia wyrażał liczbę 300. τ była też używana jako znak magiczny, chroniący od zarazy i demonów, umieszczano ją na amuletach, na murach domów. Później używali jej bracia szpitalni św. Antoniego Pustelnika (stąd nazwa krzyż św. Antoniego). Znany też jako krzyż egipski czy crux commissa. Znak τ przyjął i używał św. Franciszek podczas Soboru Laterańskiego IV, pod wpływem mowy papieżaInnocentego III, nawiązującej do widzenia Ezechiela (Ez 9,4-6) i zawierającej wezwanie „bądźcie więc bojownikami τ i krzyża”. Innocenty III, wyrażał jednocześnie przekonanie, że tak właśnie wyglądał krzyż Zbawiciela, zanim Poncjusz Piłat przybił do niego tabliczkę z napisem: Jezus Nazarejczyk, Król żydowski (J 19,19). Dzisiaj używany powszechnie przez członków zakonów i zgromadzeń franciszkańskich, zawieszony na sznurku lub rzemyku z trzema węzełkami.
W statystyce używana do oznaczenia kilku miar zależności statystycznej: