Towarzystwo Sportowo-Gimnastyczne „Strzelec”
W dzisiejszym świecie Towarzystwo Sportowo-Gimnastyczne „Strzelec” stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na gospodarkę, Towarzystwo Sportowo-Gimnastyczne „Strzelec” wywołał liczne debaty i wzbudził rosnące zainteresowanie jego badaniem i zrozumieniem. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Towarzystwo Sportowo-Gimnastyczne „Strzelec”, analizując jego znaczenie, konsekwencje i ewolucję w czasie. Jaka jest dziś rola Towarzystwo Sportowo-Gimnastyczne „Strzelec”? Jaki był jej wpływ na różne sfery życia? Na te i inne pytania zostaną omówione, aby zapewnić pełną i szczegółową wizję tego, tak aktualnego dzisiaj tematu.
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia |
1 grudnia 1910 |
| Zakończenie działalności |
1914 |
| Rodzaj stowarzyszenia | |
| Status |
historyczne |
| Prezes |
Włodzimierz Tetmajer od 1911 |
Towarzystwo Sportowo-Gimnastyczne „Strzelec” (także Towarzystwo „Strzelec” lub „Strzelec”) – polska, legalna organizacja o charakterze paramilitarnym założona pod koniec 1910 w Krakowie przez Eugeniusza Kiernika. Władze austriackie oficjalnie zalegalizowały ugrupowanie 1 grudnia 1910.
Struktura i profil
Oddziałami terenowymi Towarzystwa „Strzelec” były koła, które starano się zakładać w miejscowościach, gdzie działało minimum ośmiu członków organizacji. Mimo starań Towarzystwo „Strzelec” miało ograniczoną liczbę kół i było organizacją o charakterze lokalnym.
Najwyższą władzą w organizacji było Walne Zgromadzenie, w którym brali udział delegaci poszczególnych kół. Zarząd Główny zwoływał Walne Zgromadzenie raz do roku, a do jego zadań należało m.in. uchwalenie budżetu organizacji, rozliczenie dotychczasowego Zarządu z działalności oraz wybór nowego Zarządu, Sądu Towarzystwa i Komisji Rewizyjnej. Bieżącym sprawowaniem władzy w Towarzystwie zajmował się Zarząd Główny, na czele którego stał prezes. Od 1911 do rozwiązania organizacji w 1914 tę funkcję sprawował poseł do parlamentu Austro-Węgier Włodzimierz Tetmajer.
Dążąc do zjednoczenia organizacji strzeleckich, czyli Związku Strzeleckiego i Towarzystwa „Strzelec”, w 1912 planowano utworzenie jawnej Polskiej Federacji Strzeleckiej. Jednakże władze austriackie nie wyraziły na to zgody, obawiając się powstania dużej organizacji o charakterze niepodległościowym, niepodlegającej kontroli władz Austro-Węgier.
Formalnie władzę nad organizacjami sprawował Wydział Związku Strzeleckiego, jednakże faktycznie był to utajony Wydział Związku Walki Czynnej, w 1912 zastąpiony Radą Główną ZWC.
W chwili wybuchu I wojny światowej członkowie Towarzystwa „Strzelec” wraz z członkami Związku Strzeleckiego i Polskich Drużyn Strzeleckich zostali zmobilizowani, tworząc znaczącą siłę zbrojną. Początkowo były to tzw. kompanie kadrowe, a od 16 sierpnia 1914 Legiony Polskie.
Formalne rozwiązanie Towarzystwa Sportowo-Gimnastycznego „Strzelec” nastąpiło dopiero 11 maja 1922.
Zobacz też
- Związek Strzelecki we Lwowie
- Polskie Drużyny Strzeleckie we Lwowie
- Towarzystwo Wychowania Fizycznego „Junak”
Bibliografia
- Małgorzata Wiśniewska: Związek Strzelecki (1910-1939). Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2010, s. 36-37. ISBN 978-83-7543-162-9. (pol.).
- Karol Sęk. Zarys dziejów Związków Strzeleckich w Galicji. „„Strzelec”. Pismo Związku Strzeleckiego”. 2/2007 (40), s. 1-7, 2007. Łódź: Komenda Główna Związku Strzeleckiego.