W dzisiejszym świecie Tryb sprzężenia zwrotnego szyfrogramu jest tematem o wielkim znaczeniu i znaczeniu. Niezależnie od tego, czy jest to wydarzenie historyczne, wybitna postać, zjawisko społeczne, czy jakikolwiek inny obszar zainteresowań, Tryb sprzężenia zwrotnego szyfrogramu przykuł uwagę i zainteresowanie niezliczonych ludzi na całym świecie. W tym artykule podjęto próbę zbadania i przeanalizowania różnych aspektów związanych z Tryb sprzężenia zwrotnego szyfrogramu, oferując pełną i szczegółową wizję, która pozwala czytelnikom dokładnie zrozumieć ten temat i jego wpływ na różne obszary społeczeństwa. Dzięki wieloaspektowemu podejściu zostaną uwzględnione różne perspektywy i przedstawione różne punkty widzenia, w celu wzbogacenia wiedzy i zachęcenia do refleksji na temat Tryb sprzężenia zwrotnego szyfrogramu.
Tryb sprzężenia zwrotnego szyfrogramu (z ang. Cipher Feedback – CFB) – jeden z trybów działania szyfrów blokowych, przeznaczony do szyfrowania strumieni danych. Szyfrowanie nie może być jednak rozpoczęte zanim nie zostanie odebrany pełny blok danych do zaszyfrowania.
Szyfr blokowy działający w trybie sprzężenia zwrotnego szyfrogramu działa na rejestrze, który jest w stanie pomieścić pełny blok danych przeznaczonych do szyfrowania. Przed rozpoczęciem procedury szyfrowania rejestr ten wypełniany jest losowymi danymi, które umownie nazwane są wektorem początkowym (ang. IV - initialization vector). Zawartość tego rejestru jest szyfrowana a następnie n-skrajnych, lewych bitów jest sumowana modulo dwa z n pierwszymi bitami tekstu jawnego – w ten sposób powstaje pierwsze n-bitów szyfrogramu. Zaszyfrowane w ten sposób bity zapisywane są na n-skrajnych, prawych bitach kolejki, jednocześnie pozostałe bity kolejki przesuwane są w lewo i procedura szyfrowania jest powtarzana.
Liczba n jest zależna od trybu CFB – możliwe jest szyfrowanie bit po bicie (1-bitowy CFB), bajt po bajcie (8-bitowy CFB) lub dowolne inne.