W tym artykule zbadamy wpływ Układ kostny człowieka na zakres _var2. Od swoich początków do obecnej ewolucji, Układ kostny człowieka odegrał kluczową rolę w _var2, generując znaczące zmiany w różnych aspektach naszego społeczeństwa. Z biegiem czasu Układ kostny człowieka stał się przedmiotem debaty, analiz i badań w wielu dyscyplinach, co pozwoliło nam lepiej zrozumieć jego wpływ i zasięg. W tym artykule staramy się szczegółowo przeanalizować, w jaki sposób Układ kostny człowieka przekształcił i ukształtował _var2, a także zidentyfikował wyzwania i możliwości, jakie stwarza w obecnym krajobrazie.
Szkielet, inaczej kościec lub układ kostny (łac. systema sceleti, skeleton-szkielet) – wszystkie kości składające się na ciało człowieka.
U dorosłego człowieka szkielet składa się z 206 kości – liczba ta jest większa u dzieci ze względu na wiele punktów kostnienia (według Reichera: około 270 u noworodka i 356 u 14-latka) i spada dopiero po połączeniu się np. trzonów z nasadami. U starszych ludzi kości może być mniej niż 206 ze względu na zrastanie kości czaszki. Średnia waga szkieletu to 10 kilogramów u kobiet i 12 kilogramów u mężczyzn.
Podstawowymi materiałami budulcowymi szkieletu człowieka są tkanka kostna oraz w mniejszym stopniu chrzęstna. Ze względu na budowę zewnętrzną kości podzielono na kilka grup:
Warstwa zewnętrzna wszystkich kości zbudowana jest z istoty zbitej (łac. substantia compacta). Ponadto kości długie również w swoim trzonie (łac. corpus) zawierają istotę zbitą. Końce kości długich oraz wszystkie inne kości są wewnątrz zbudowane z istoty gąbczastej (łac. substantia spongiosa). Istota gąbczasta zbudowana jest z beleczek kostnych (łac. trabeculae osseae).
Szkielet człowieka można podzielić na dwie części. Pierwszą część stanowi szkielet osiowy, w którego skład wchodzą: czaszka, kręgosłup oraz żebra i mostek. Drugą część stanowi szkielet kończyn górnych oraz dolnych wraz z ich obręczami.
W skład szkieletu wchodzą: