W tym artykule przeanalizowano znaczenie Uniwersytety w Hiszpanii w dzisiejszym społeczeństwie. Uniwersytety w Hiszpanii jest przedmiotem zainteresowania i debaty od dziesięcioleci, a jego wpływ rozciąga się na wszystkie dziedziny życia. Od samego początku Uniwersytety w Hiszpanii odegrał fundamentalną rolę w sposobie, w jaki ludzie odnoszą się do siebie, w rozwoju kultury i ewolucji technologii. Na przestrzeni dziejów Uniwersytety w Hiszpanii był przedmiotem badań w różnych dyscyplinach, od psychologii po ekonomię, a jego znaczenie jest widoczne w sposobie, w jaki wpływa na nasze codzienne życie. W tym artykule zostanie zbadanych wiele aspektów Uniwersytety w Hiszpanii i przeanalizowany zostanie jego wpływ na współczesny świat.
Uniwersytety w Hiszpanii – uczelnie o charakterze ogólnoakademickim w Hiszpanii.
W 2011 r. w Hiszpanii funkcjonowało 78 uniwersytetów (50 publicznych i 28 prywatnych). W roku akademickim 2009/2010 studiowało w nich 1.556.377 studentów, w tym 88,9% – w uczelniach publicznych. Najbardziej obleganym kierunkiem jest prawo i ekonomia (po 150 tys. studentów)[potrzebny przypis] a następnie psychologia, filologia i medycyna (ok. 30 tys. studentów). W 2011 r. w uniwersytetach zatrudniano 107.930 nauczycieli akademickich i pracowników naukowych (98.622 w uniwersytetach publicznych, natomiast 9.308 w prywatnych).
Konstytucja Hiszpanii uznaje autonomię uniwersytetów na zasadach określonych w ustawie oraz uznaje i poddaje ochronie wolność nauczania. Obecnie jest to ustawa nr 6/2001 z dnia 21 grudnia 2001 r. o uniwersytetach, która definiuje autonomię uniwersytetów jako prawo do:
Ustawa przyznaje uniwersytetom publicznym osobowość prawną oraz zapewnia im autonomię finansową. Stwierdza ponadto, iż „działalność uniwersytetów, jak również ich autonomia, opiera się na zasadzie wolności akademickiej, która przejawia się w wolności nauczania, nauki i studiowania”
Za elementy autonomii finansowej uniwersytetów w Hiszpanii należy uznać: zobowiązanie władz publicznych do zapewnienia uczelniom publicznym środków finansowych niezbędnych do wykonywania ich zadań, prawo prowadzenia działalności gospodarczej niezależnie od działalności edukacyjnej i naukowej, prawo przenoszenia niewykorzystanych środków publicznych na kolejny rok oraz prawo do zbywania aktywów.
Do organów kolegialnych uniwersytetów hiszpańskich zaliczamy: radę społeczną, zgromadzenie uniwersyteckie, radę zarządzającą, radę doradczą, rady wydziałów oraz rady departamentów. Natomiast do organów jednoosobowych: rektora, jego zastępców, sekretarza generalnego, dyrektora uniwersytetu, dziekanów i ich zastępców oraz kierowników departamentów i instytutów.
Struktura studiów oparta jest na trzech cyklach (Grado, Máster, Doctorado).
Instytucjami przedstawicielskimi uniwersytetów są: Uniwersytecka Rada Koordynująca (Consejo de Coordinación Universitaria) oraz Konferencja Rektorów Uniwersytetów Hiszpańskich (Conferencia de Rectores de las Universidades Españolas). Organem właściwym w zakresie zewnętrznego zapewnienia jakości uniwersytetów jest Krajowa Agencja do spraw Zapewnienia Jakości i Akredytacji (Agencia Nacional de Evaluación de la Calidad y Acreditación).
Lista uniwersytetów w Hiszpanii według podziału administracyjnego Hiszpanii. (uniwersytety prywatne oznaczone są * a uniwersytety katolickie zaznaczone są †)