W tym artykule poruszony zostanie temat Ustjanowa Dolna, który w ostatnich latach zyskał duże znaczenie ze względu na jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Od momentu powstania Ustjanowa Dolna wywołał debaty, kontrowersje i był przedmiotem studiów i badań w różnych obszarach. Z biegiem czasu Ustjanowa Dolna ewoluował i dostosował się do potrzeb otoczenia, stając się tematem zainteresowania szerokiego spektrum ludzi. W tym sensie istotne jest zbadanie wielu aspektów i perspektyw, jakie oferuje Ustjanowa Dolna, a także jego implikacji na poziomie społecznym, kulturowym, gospodarczym i politycznym.
wieś | |
Kościół pw. Miłosierdzia Bożego | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
13 |
Kod pocztowy | |
Tablice rejestracyjne |
RBI |
SIMC | |
Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego | |
49°26′07″N 22°30′25″E/49,435278 22,506944 |
Ustjanowa Dolna – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Ustrzyki Dolne. Przez miejscowość przechodzi droga krajowa nr 84 i linia kolejowa nr 108 Stróże – Krościenko z przystankiem Ustianowa.
Do 30 maja 1953 stanowiła z Ustjanową Górną wspólną jednostkę.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Z 1489 pochodzi pierwsza wzmianka o wsi założonej na prawie wołoskim w dobrach Kmitów. Występowała wówczas pod nazwą Ustyanowa Vola, 1540 Ustianowa, 1678 – Ustyanowa, 1745 – Ustianowa. Słowo pochodzi od węgierskiego imienia Ustyan (Justynian), który prawdopodobnie był zasadźcą wsi i ściągnął tutaj osadników z Węgier.
W 1520 Piotr Kmita Sobieński otrzymał od króla Zygmunta I prawo pobierania myta w Ustjanowej na utrzymanie drogi w należytym stanie. Przywilej królewski mówi, że są liczne bagniste miejsca na tej drodze i nie jest łatwo przejechać przez nie wozami obciążonymi towarami kupieckimi i solą. Piotr Kmita Sobieński do 1553 dziedziczy Ustianową, a po jego śmierci bezdzietna wdowa Barbara Kmita z Herburtów. Po jej śmierci w 1580 brat Stanisław Herburt.
W połowie XIX wieku właścicielami posiadłości tabularnej Ustjanowa Dolna i Ustjanowa Górna byli spadkobiercy Pożakowskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Narodzenia NMP w Ustjanowej Górnej i mają kościół filialny pw. Miłosierdzia Bożego.