Władimir Bułatow

W tym artykule zbadamy fascynujący świat Władimir Bułatow i wszystkie implikacje, jakie ten temat ma w dzisiejszym środowisku. Od historii po wpływ na społeczeństwo, poprzez różne perspektywy i zastosowania, przeanalizujemy dogłębnie wszystkie istotne aspekty Władimir Bułatow. Dodatkowo zagłębimy się w najnowsze badania i odkrycia na ten temat, a także opinie ekspertów w tej dziedzinie. Bez wątpienia Władimir Bułatow to ekscytujący i stale rozwijający się temat, dlatego ten artykuł ma na celu być przewodnikiem pomagającym lepiej zrozumieć jego znaczenie i znaczenie dzisiaj.

Władimir Bułatow
Владимир Булатов
Data i miejsce urodzenia

30 czerwca 1929
Nowosybirsk

Data śmierci

19 lutego 1976

Wzrost

177 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Mistrzostwa Europy
brąz Sztokholm 1958 skok o tyczce
Odznaczenia
Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Władimir Georgijewicz Bułatow (ros. Владимир Георгиевич Булатов, ur. 30 czerwca 1929 w Nowosybirsku, zm. 19 lutego 1976) – radziecki lekkoatleta, specjalista skoku o tyczce, medalista mistrzostw Europy z 1958 i były rekordzista Europy.

Zajął 9.–10. miejsce w skoku o tyczce na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne.

Zdobył brązowy medal w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1958 w Sztokholmie, przegrywając jedynie z Eelesem Landströmem z Finlandii i Niemcem Manfredem Preußgerem. Wszyscy trzej osiągnęli tę samą wysokość – 4,50 m. Bułatow nie wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie, gdyż doznał kontuzji podczas rozgrzewki przed rundą kwalifikacyjną.

Zajął 2. miejsce na Akademickich Mistrzostwach Świata (UIE) w 1957 w Moskwie (ex aequo z Preußgerem) i 3. miejsce w 1955 w Warszawie.

Ustanowił rekord Europy w skoku o tyczce wynikiem 4,62 m 2 maja 1959 w Nalczyku. Poprawił ten rekord rezultatem 4,64 m 18 lipca 1959 w Filadelfii.

Był mistrzem ZSRR w skoku o tyczce w 1957, wicemistrzem w latach 1958–1960 oraz brązowym medalistą w 1954 i 1955.

Przypisy

  1. a b c Vladimir Bulatov , olympedia.org (ang.).
  2. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook , European Athletics, s. 511 (ang.).
  3. World Student Games (UIE) , GBRAthletics (ang.).
  4. José María García, Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016) , rfea.es, s. 23 (hiszp. • ang.).
  5. B.Б. Зеличенок, B.Н. Спичков, B.Л. Штейнбах: Лёгкая Aтлетика: энциклопедия А-Я в 2-х томах. T. 1: А–Н. Moskwa: Человек, 2012, s. 117. ISBN 978-5-904885-80-9. (ros.).