Warnice (powiat pyrzycki)

W dzisiejszym świecie Warnice (powiat pyrzycki) zyskał duże znaczenie w społeczeństwie. Jego wpływ rozszerzył się na różne obszary, wywołując dyskusje, debaty i refleksje na temat jego znaczenia i konsekwencji. Od sfery politycznej po kulturową, Warnice (powiat pyrzycki) stał się tematem ogólnego zainteresowania, który nie pozostawia nikogo obojętnym. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Warnice (powiat pyrzycki), analizując jego ewolucję w czasie i wpływ na codzienne życie ludzi. Dodatkowo zbadamy różne perspektywy istniejące wokół Warnice (powiat pyrzycki), oferując pełny przegląd jego wpływu na dzisiejsze społeczeństwo.

Warnice
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

pyrzycki

Gmina

Warnice

Strefa numeracyjna

91

Kod pocztowy

74-201

Tablice rejestracyjne

ZPY

SIMC

0784935

Położenie na mapie gminy Warnice
Mapa konturowa gminy Warnice, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Warnice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Warnice”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Warnice”
Położenie na mapie powiatu pyrzyckiego
Mapa konturowa powiatu pyrzyckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Warnice”
Ziemia53°15′10″N 14°59′35″E/53,252778 14,993056
Strona internetowa

Warnice (niem. Warnitz) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Warnice, przy drodze wojewódzkiej nr 106 Rzewnowo - Stargard Szczeciński - Pyrzyce.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Warnice. Na terenie wsi znajduje się Gimnazjum im. Noblistów Polskich oraz Szkoła Podstawowa im. Kawalerów Orderu Uśmiechu.

Warnice to dawna posiadłość biskupów kamieńskich, wzmiankowana w 1305 r. W 1846 zbuntowani chłopi protestując przeciwko wyzyskowi właściciela majątku podpalili pałac.

Zabytki

  • późnogotycki kościół par. pw. św. Józefa, kamienno-ceglany, salowy z początku XVI w., zniszczony w 1945, odbudowany w 1976. Północna ściana szczytowa ozdobiona sterczynami i ostrołukowymi blendami, ściani szczyt regotyzowany w XIX w. z ostrołukowym portalem wejściowym podzielony lizenami i gzymsami na kilkanaście kolistych i ostrołukowych blend. Niska, masywna wieża o nietypowym układzie dekoracji, partie przyziemia znaczą trójpolowe blendy, powyżej elewacje są gładkie. Wnętrze pokryte płaskim modrzewiowym stropem. W oknach prezbiterium współczesne witraże według projektu Joanny Spychalskiej. W kościele znajduje się romańska chrzcielnica z XIII w., z kościoła pw. Miłosierdzia Bożego w Parlinie.
  • dawne tereny dworsko-folwarczne (w pobliżu kościoła) ze skromnym dworem, bezstylowym z połowy XIX w. wybudowanym na fundamentach starszego, spalonego w 1848 podczas Wiosny Ludów i oficyną z ok. 1920, a obok pozostałość parku o pow. 4 ha. W parku cenny starodrzew, a także okazy fiołka wonnego, przebiśniegów, sasanki i bluszczu.
  • topola o obwodzie 555 cm – pomnik przyrody, który został zlikwidowany ze względu na niebezpieczeństwo, które stwarzał stojącemu obok budynkowi mieszkalnemu, znajdowała się w pobliżu cmentarza.

Przypisy