Wielkopolski Park Narodowy

Temat Wielkopolski Park Narodowy wzbudził zainteresowanie i debatę w różnych kręgach, od naukowców i ekspertów, po zwykłych ludzi. Temat ten był przedmiotem wyczerpujących badań, żarliwych dyskusji i głębokich refleksji na całym świecie. Z biegiem czasu Wielkopolski Park Narodowy stał się integralną częścią społeczeństwa i odegrał kluczową rolę w życiu wielu ludzi. Od wpływu na kulturę i historię po wpływ na technologię i naukę, Wielkopolski Park Narodowy pozostawił niezatarty ślad w ludzkości. W tym artykule zbadamy najważniejsze i istotne aspekty Wielkopolski Park Narodowy oraz omówimy jego znaczenie w bieżącym kontekście.

Wielkopolski Park Narodowy
Logotyp Wielkopolski Park Narodowy
ilustracja
park narodowy
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Położenie

powiat poznański

Siedziba

Jeziory

Data utworzenia

16 kwietnia 1957

Akt prawny

Dz.U. z 1957 r. nr 24, poz. 114

Powierzchnia

75,84 km²

Powierzchnia otuliny

72,56 km²

Obszary chronione

18 obszarów ochrony ścisłej

Ochrona

ścisła 2,60 km²
czynna 47,89 km²
krajobrazowa 25,48 km²

Odwiedzający

1,2 mln rocznie

Plan Wielkopolski Park Narodowy
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wielkopolski Park Narodowy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wielkopolski Park Narodowy”
Ziemia52°16′07″N 16°47′53″E/52,268611 16,798056
Strona internetowa

Wielkopolski Park Narodowy – polski park narodowy o powierzchni 7584,93 ha, utworzony 16 kwietnia 1957, położony nad Wartą, na południe od Poznania, w trójkącie miast Luboń-Stęszew-Mosina. W Parku utworzono 18 obszarów ochrony ścisłej o łącznej powierzchni 260 ha. Chronią one rozmaite formy krajobrazu polodowcowego oraz najbardziej naturalne zbiorowiska roślinne, a także związane z nimi zwierzęta.

Powierzchnia parku ze strefą ochronną (tzw. otuliną) wynosi 14 840 ha.

Siedziba dyrekcji Parku oraz Muzeum Przyrodnicze Parku mieszczą się w Jeziorach, nad Jeziorem Góreckim – w centralnej części WPN. Do Jezior prowadzi droga zwana Greiserówką.

Historia

Inicjatorem powstania Wielkopolskiego Parku Narodowego jeszcze przed II wojną światową był prof. Adam Wodziczko. Określił ten obszar jako prawdziwe muzeum form polodowcowych i żywe muzeum przyrody.

Wielkopolski Park Narodowy został utworzony w 1957 r., a jego granice objęły powierzchnię 9600 ha, z czego pod zarządem parku zostało ok. 5100 ha. W 1996 r. zmieniono jego granice, które obejmują obecnie powierzchnię 7584 ha, oraz ustanowiono wokół parku strefę ochronną (tzw. otulinę), której powierzchnia razem z terenem parku wynosi 14 840 ha.

Flora i fauna

Wielkopolski Park Narodowy obejmuje ochroną krajobraz polodowcowy i typowe dla niego formy ukształtowania terenu: morenę czołową i denną, ozy, drumliny, wydmy, parowy i różne formy jezior: rynnowe, kociołki, odpływowe i bezodpływowe. Jeziora są całkowicie lub częściowo otoczone lasem. Największym z głazów narzutowych jest Głaz Leśników (obw. 10,5 m).

Flora

Część wiekowych borów sosnowych, w stanie zbliżonym do stanu pierwotnego jest objęta ochroną ścisłą. Władze Parku Narodowego dążą również do przekształcenia istniejących lasów tak, by osiągnęły postać bliższą naturalnej. W latach 80. XX wieku inwentaryzacje wykazały na terenie parku ponad 900 gatunków roślin naczyniowych, 276 grzybów, 170 mchów i 120 porostów.

Fauna

Fauna Wielkopolskiego Parku Narodowego charakteryzuje się bogactwem gatunków należących do rozmaitych grup systematycznych. Dominują tu gatunki środkowoeuropejskie i eurosyberyjskie. Najbogatsza jest fauna bezkręgowców, wśród których najliczniej reprezentowane są owady – ponad 3 tys. gatunków. Lasy obfitują w chrząszcze. Są wśród nich gatunki chronione takie jak jelonek rogacz, kozioróg dębosz, ale także pospolite, uszkadzające drzewa m.in. sosnę – cetyniec większy, cetyniec mniejszy, przypłaszczek granatek oraz drwalnik paskowany. Miejsca suche i ciepłe zasiedlają owady prostoskrzydłe, takie jak pasikonik zielony czy świerszcz polny oraz błonkoskrzydłe, do których należą m.in. mrówka rudnica. Na obszarze Parku występuje ponad 40 gatunków ssaków. Z owadożernych spotykamy tu m.in. ryjówki, nasze najmniejsze ssaki. Żyją tu również rozmaite gatunki nietoperzy i gryzoni. Z drapieżników zamieszkują m.in. kuna leśna, borsuk, lis. Gady są reprezentowane przez jaszczurkę zwinkę i żyworodną, padalca, zaskrońca i gniewosza plamistego. Rozległe lasy stanowią ostoję dla licznych jeleni, saren i dzików.

Ptaki w Parku reprezentowane są przez 227 gatunków lęgowych i przelotnych. Z rzadko spotykanych wymienić należy kraskę, zimorodka i dzięcioła czarnego. Z drapieżnych można zauważyć wśród lasów i łąk kanię czarną, w pobliżu pól myszołowa zwyczajnego, a przy bagnach błotniaka stawowego. Na jeziorach często widuje się kaczkę krzyżówkę, cyrankę, cyraneczkę oraz perkoza dwuczubego. Od 2005 roku na Wyspie Zamkowej obserwowane są również kormorany. Ostatnie obserwacje donoszą o obecności około 200 osobników (2009 r.).

Obszary ochrony ścisłej

Obszar Wielkopolskiego Parku Narodowego obejmuje 18 obszarów ochrony ścisłej:

Turystyka

W Parku Narodowym istnieje gęsta sieć szlaków pieszych:

Przez Wielkopolski Park Narodowy przebiega samochodowy szlak turystyczny o nazwie Trasa Kórnicka oraz Pierścień Rowerowy dookoła Poznania. Południowo-wschodnim skrajem WPN, między Rogalinkiem a Mosiną przechodzi Wielkopolska Droga św. Jakuba. Od wiosny do jesieni przy bezdeszczowej pogodzie na linii kolejowej do Osowej Góry odbywają się kursy drezyn Mosińskiej Kolei Drezynowej. Start i koniec kursu znajduje się na przystanku Mosina Pożegowo.

Galeria

Przypisy

  1. Zarządzenie Nr 57 Ministra Środowiska z dnia 9 grudnia 2013 r. w sprawie zadań ochronnych dla Wielkopolskiego Parku Narodowego. Dziennik Urzędowy Ministra Środowiska poz. 67 . 2013-12-12. .
  2. Zygmunt Kruczek: Frekwencja w atrakcjach turystycznych w latach 2011 - 2015. Polska Organizacja Turystyczna, 2016. .
  3. a b c d e f g Franciszek Jaśkowiak, Włodzimierz Łęcki: Poznań i okolice. Sport i Turystyka, 1983, s. 277. ISBN 83-217-2434-5.
  4. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 kwietnia 1957 r. ws. utworzenia Wielkopolskiego Parku Narodowego (Dz.U. z 1957 r. nr 24, poz. 114)
  5. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 października 1996 r. ws. Wielkopolskiego Parku Narodowego (Dz.U. z 1996 r. nr 130, poz. 613)
  6. a b Włodzimierz Łęcki: Przechadzki w okolicach Poznania. Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984, s. 72. ISBN 83-03-00604-5.
  7. a b c d e f Franciszek Jaśkowiak, Włodzimierz Łęcki: Poznań i okolice. Sport i Turystyka, 1983, s. 278. ISBN 83-217-2434-5.
  8. a b Paweł Anders, Andrzej Dzięczkowski: Wielkopolski Park Narodowy. Wydawnictwo Poznańskie, 1988, s. 32. ISBN 83-210-0747-3.
  9. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj Obszary ochrony ścisłej. Wielkopolski Park Narodowy. . . (pol.).
  10. a b c d e f g h i j k l m n o p q Alicja Dziewulska, Jan Maj: Kościan: mapa topograficzna Polski. Wydanie turystyczne. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-149-6.
  11. Włodzimierz Łęcki, Bogdan Kucharski, Paweł Mielewczyk: Znakowane szlaki piesze województwa wielkopolskiego. Ocena stanu istniejącego, program nowego układu. Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego, 2011. s. 41. . .
  12. Na wakacje w Puszczykowie i Mosinie: Szlak zielony im. Arkadego Fiedlera , 📰 Gazeta Mosińsko-Puszczykowska, 19 lipca 2014 (pol.).
  13. Waymarked Trails - Hiking , hiking.waymarkedtrails.org .
  14. Szlak zielony im. Arkadego Fiedlera :: Puszczykowo , puszczykowo.pl .
  15. Mosińska Kolej Drezynowa - MKD (pol.).

Linki zewnętrzne