Województwo królewieckie
W tym artykule poruszymy temat Województwo królewieckie, który jest dziś bardzo istotny i interesujący. Od dawna Województwo królewieckie przyciąga uwagę specjalistów, badaczy i ogółu społeczeństwa ze względu na swój wpływ na różne aspekty społeczeństwa. W całym artykule zostaną przeanalizowane różne perspektywy, badania i refleksje na temat Województwo królewieckie, w celu przedstawienia kompleksowej i wzbogacającej wizji tematu. Ponadto zbadane zostaną możliwe rozwiązania, postępy i wyzwania związane z Województwo królewieckie, z zamiarem wspierania dialogu i krytycznej refleksji wokół tej bardzo ważnej kwestii.
| ||||
| 1454–1466 | ||||
| Państwo | ||||
|---|---|---|---|---|
| Data powstania |
1454 | |||
| Data likwidacji |
1466 | |||
| Siedziba wojewody i sejmiku | ||||
| Wojewoda | ||||
Województwo królewieckie (łac. Palatinatus Kinsbergensis) – województwo ze stolicą w Królewcu, utworzone przez Kazimierza Jagiellończyka po inkorporacji Prus do Korony Królestwa Polskiego (6 marca 1454), przy ustalaniu nowego podziału administracyjnego terytoriów państwa zakonnego w połowie kwietnia 1454 r.
Nominację na wojewodę otrzymał w połowie kwietnia 1454 r. Ścibor Bażyński, z tytułem tym występuje po raz ostatni 12 kwietnia 1455 r. W związku z toczącymi się działaniami wojny trzynastoletniej, województwo nie zostało praktycznie zorganizowane i więcej nie obsadzane. Od 1456 r. Bażyński występuje z tytułem wojewody elbląskiego (przemianowanego później na malborskiego), chociaż formalną nominację otrzymał dopiero 19 maja 1467 r. Województwo przestało istnieć w związku z postanowieniami pokoju toruńskiego w 1466.
Wojewoda królewiecki
- Ścibor Bażyński od kwietnia 1454 do 12 kwietnia 1455.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Zdzisław Kaczmarczyk, Bogusław Leśnodorski: Historia państwa i prawa Polski. T. II: od połowy XV wieku do r. 1795, wyd. IV. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971, s. 161–162.
- ↑ Wojciech Hejnosz. Przyczynki do dziejów ustrojowych Prus i Pomorza: o zaginionych województwach pruskich: królewieckim, elbląskim i niderlandzkim. „Zapiski Towarzystwa Naukowego w Toruniu”. T. XV, zeszyt 3-4, s. 10, 1950.
- ↑ a b Krzysztof Mikulski: Urzędnicy Prus Królewskich XV–XVIII wieku. Wrocław–Warszawa–Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1990, s. 12, 94. ISBN 83-04-03523-5.
- ↑ Paweł Czaplewski. Senatorowie świeccy, podskarbiowie i starostowie Prus Królewskich 1454–1772. „Roczniki Towarzystwa Naukowego w Toruniu”. T. XXVI–XXVIII (1919–1921), s. 8, 1921. Towarzystwo Naukowe w Toruniu.
- ↑ K. Mikulski w: „Urzędnicy...” (s. 13) twierdzi, iż tytuł Ścibora Bażyńskiego wojewody „der Nieder Lande” oznacza „dolnopruskiego”, czyli królewieckiego, a nie elbląskiego.