Wykład ratyzboński

W dzisiejszym świecie Wykład ratyzboński to temat, który zyskał duże znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Od polityki po naukę, poprzez kulturę i technologię, Wykład ratyzboński wywołał ogromne zainteresowanie i debatę wśród ekspertów i obywateli. Jej wpływ był odczuwalny w codziennym życiu ludzi, budząc zarówno podziw, jak i kontrowersje. W tym artykule szczegółowo i obiektywnie przeanalizujemy najważniejsze aspekty Wykład ratyzboński, aby zapewnić globalną i wszechstronną wizję tego tematu, który dziś tak bardzo naznaczył.

Benedykt XVI, styczeń 2006

Wykład ratyzbońskiwykład wygłoszony 12 września 2006 roku przez papieża Benedykta XVI na Uniwersytecie Ratyzbońskim w Niemczech, na którym Joseph Ratzinger był wcześniej profesorem teologii. Wykład nosił tytuł: Wiara, rozum i uniwersytet – wspomnienia i refleksje(niem.) Glaube, Vernunft und Universität – Erinnerungen und Reflexionen/. Wystąpienie to jest uważane za jedno z najważniejszych wypowiedzi papieskich od czasu przemówienia Jana Pawła II do ONZ. Wywołało ono międzynarodowe reakcje i kontrowersje.

W wykładzie, w którym czerpał z prac prof. Khoury’ego, papież mówił m.in. na temat stosunku chrześcijaństwa i islamu do rozumu i filozofii greckiej, będącej jednym z podstawowych źródeł kultury europejskiej. Benedykt XVI zacytował wypowiedź XIV-wiecznego cesarza bizantyńskiego Manuela II Paleologa z jego dyskusji z pewnym uczonym Persem, muzułmaninem. Cesarz twierdził, że wiara chrześcijańska jest racjonalna, gdyż rozumność jest istotą Boga, zaś idea islamskiego dżihadu, świętej wojny i nawracania siłą, a nie rozumem, sprzeciwia się Bogu – szczególny kontekst tym stwierdzeniom cesarza nadaje fakt, że spisał je podczas oblężenia Konstantynopola przez muzułmańskie wojska tureckie między 1394 a 1402 rokiem. Papież przytoczył opinię uczonego Persa z tego dialogu, że Bóg jest kimś transcendentnym, jego wola nie jest związana z żadną z naszych kategorii, nawet nie z racjonalnością. Komentując ten dialog, Benedykt XVI odwołał się do refleksji muzułmańskiego uczonego Ibn Hazma (zm. 1069), dla którego Bóg nie jest ograniczony nawet przez swoje Słowo i nic nie zmusi go do objawienia nam prawdy. Jeśli taka będzie jego wola, człowiek będzie nawet oddawał cześć bożkom.

W reakcji wielu muzułmańskich przywódców politycznych i religijnych zaprotestowało, uznając słowa papieża za obraźliwie fałszywą charakterystykę islamu.

Masowe manifestacje uliczne miały miejsce w wielu krajach muzułmańskich, pakistański parlament Majlis-e-Shoora jednomyślnie wezwał papieża do wycofania „tego wątpliwego twierdzenia”. Papież wyjaśniał, że uwaga, którą wypowiedział, nie wyrażała jego własnych poglądów, i poprosił muzułmanów o wybaczenie.

Przypisy

  1. Przemówienie na uniwersytecie w Ratyzbonie. opoka.org.pl, 12.09.2006. . (pol.).
  2. Józef Majewski: Burza nie tylko medialna. Ratyzboński wykład Benedykta XVI w środkach przekazu. s. 1. . . (pol.).
  3. In quotes: Muslim reaction to Pope. BBC News . 17 września 2006. . (ang.).
  4. Pope sorry for offending Muslims. BBC News . 17 września 2006. .
  5. Melanie McDonagh: The Pope’s message of greater dialogue achieves the opposite. The Telegraph . 16 września 2006. . (ang.).
  6. Józef Majewski: Burza nie tylko medialna. Ratyzboński wykład Benedykta XVI w środkach przekazu. s. 5. . . (pol.).

Bibliografia

Tekst wykładu
Opracowania