XI Korpus Armijny (III Rzesza)
Obecnie XI Korpus Armijny (III Rzesza) to temat obejmujący szeroki zakres zainteresowań i obaw ludzi na całym świecie. Od kwestii politycznych po postęp technologiczny, XI Korpus Armijny (III Rzesza) to temat, który stał się podstawową częścią współczesnego społeczeństwa. Wraz z szybkimi zmianami dynamiki społecznej i kulturowej XI Korpus Armijny (III Rzesza) zyskał większą rolę w codziennych rozmowach, a także w podejmowaniu decyzji na poziomie osobistym i zbiorowym. Dlatego ważne jest zbadanie różnych aspektów i wymiarów XI Korpus Armijny (III Rzesza), a także zrozumienie jego wpływu na nasze życie i otaczający nas świat. W tym artykule zbadamy niektóre z wielu wymiarów XI Korpus Armijny (III Rzesza) i zastanowimy się nad jego znaczeniem w bieżącym kontekście.
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1936, 1943 |
| Rozformowanie |
1943, 1945 |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa agresja na Polskę agresja na Francję agresja na państwa bałkańskie atak na Związek Radziecki | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
lądowe |
| Formacja | |
| Podległość | |
XI Korpus Armijny – niemiecki korpus armijny, uczestniczył w agresji na Polskę, Francję i na państwa bałkańskie oraz w ataku na Związek Radziecki.
Formowanie i walki
XI Korpus Armijny został sformowany w 1936 roku. W składzie 8 Armii uczestniczył w zajęciu Czechosłowacji przez III Rzeszą. W 1939 roku dowodzony przez gen. Emila Leeba brał udział w agresji na Polskę wchodząc w skład 10 Armii, a w 1940 roku na Francję. W kwietniu 1941 roku uczestniczył w inwazji na państwa bałkańskie, natomiast w czerwcu w ataku na Związek Radziecki. Rozbity został w 1943 roku przez Armię Czerwoną w czasie walk pod Stalingradem.
Latem 1943 roku XI KA został utworzony ponownie i nadal walczył na terytorium Związku Radzieckiego. W 1945 roku żołnierze korpusu oddali się do niewoli Armii Czerwonej. Kapitulacja miała miejsce na terytorium Czech.
Dowódcy korpusu
- gen. Emil Leeb (1.04.1939 - 1.03.1940)
- gen. Joachim von Kortzfleisch (1.03.1940 - 6.10.1941)
- gen. Eugen Ott (6.10.1941 - 10.12.1941)
- gen. Joachim von Kortzfleisch (10.12.1941 - 1.06.1942)
- gen. płk Karl Strecker (1.06.1942 - do zniszczenia w 1943
- gen. por. Hans Cramer (1.01.1943 - 28.02.1943)
- gen. Erhard Raus (1.03.1943 - 1.11.1943)
- gen. Wilhelm Stemmermann (5.12.1943 - 18.02.1944
- gen. Rudolf Bünau (20.03.1944 - 16.03.1945)
- gen. Horst von Mellenthin (16.03.1945 - 20.03.1945)
- gen. Rudolf Bünau (20.03.1945 - 6.04.1945)
- gen. Friedrich Wiese (6.04.1945 do kapitulacji)
Szefowie sztabu:
Struktura organizacyjna
Skład w sierpniu 1941 roku:
Skład w czerwcu 1942 roku:
- 1 Dywizja Strzelców Górskich
- 1 Dywizja (rumuńska)
Skład w czerwcu 1943 roku:
Skład we wrześniu 1944:
Skład w marcu 1945:
Przypisy
- ↑ Bishop 2009 ↓, s. 14.
- ↑ Iwanowski 1961 ↓, s. 610.
- ↑ Mitcham 2010 ↓, s. 219.
- ↑ a b Mitcham 2010 ↓, s. 220.
- ↑ XI. Armeekorps - Lexikon der Wehrmacht , lexikon-der-wehrmacht.de .
- ↑ a b Zarzycki 2014 ↓, s. 111.
- ↑ XI. Armeekorps - Lexikon der Wehrmacht , lexikon-der-wehrmacht.de .
- ↑ Bishop 2009 ↓, s. 25.
Bibliografia
- Chris Bishop: Niemieckie piechota w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11428-9.
- Wincenty Iwanowski: Kampania wrześniowa 1939. Wysiłek zbrojny narodu polskiego w czasie II wojny światowej. Warszawa: 1961.
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Warszawa: 2010. ISBN 978-8311-11725-9.
- Georg Tessin: Verbände und Truppen der Deutschen Wehrmacht und Waffen-SS im Zweiten Weltkrieg 1939—1945. Biblio-Verlag, Bissendorf 1973, ISBN 3-7648-0871-3
- Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
.svg){kind=small}