Z pamiętnika młodej lekarki

W tym artykule będziemy eksplorować fascynujący świat Z pamiętnika młodej lekarki i odkrywać jego wpływ na różne aspekty codziennego życia. Niezależnie od tego, czy mówimy o wpływie Z pamiętnika młodej lekarki na dzisiejsze społeczeństwo, jego znaczeniu w historii, znaczeniu w dzisiejszym świecie, czy też o jego wpływie na przyszłość, nie można zaprzeczyć, że Z pamiętnika młodej lekarki odgrywa fundamentalną rolę w naszym życiu. Na tych stronach przyjrzymy się różnym perspektywom i przeanalizujemy, jak Z pamiętnika młodej lekarki ukształtował i nadal będzie kształtować nasz świat. Przygotuj się więc na ekscytującą podróż, podczas której odkryjemy wiele aspektów Z pamiętnika młodej lekarki i jego implikacji w naszej rzeczywistości.

Z pamiętnika młodej lekarki
Rodzaj słuchowiska

cykliczne skecze

Scenariusz

Ewa Szumańska

Główne role

Ewa Szumańska,
Jan Kaczmarek,
Stanisław Szelc

Data produkcji

1975-1981, 1989-2007

Premierowe emisje radiowe
Stacja radiowa

Polskie Radio

Z pamiętnika młodej lekarki – cykl humorystycznych, kilkuminutowych skeczy radiowych, autorstwa Ewy Szumańskiej, istniejący od roku 1975 do wprowadzenia stanu wojennego w grudniu 1981, potem ponownie od czasu tuż przed upadkiem PRL w 1989 aż do 2007, wykonywany przez artystów wrocławskiego Studia 202. Nadawany był w magazynie 60 minut na godzinę oraz w programie ZSYP.

Treść

Młoda lekarka – Ewa Szumańska – przyjmuje w swej poradni pacjentów z różnymi schorzeniami. W rolę pacjentów wcielał się Jan Kaczmarek (a od czasu jego choroby Stanisław Szelc).

Schemat skeczu jest zazwyczaj niezmienny:

  1. Słowa : „Będąc młodą lekarką...” i monolog.
  2. „wszedł raz do mnię pacjent... i zagaił” Pukanie, wchodzi pacjent. „Dzień dobry pani doktór”. „Dzień dobry. Co Panu dolega?”...
  3. Pacjent przedstawia swoje schorzenie.
  4. Nietypowa akcja medyczna lekarki.
  5. Podziękowania pacjenta („rewanż na parapecie”).
  6. Wyjście pacjenta i podsumowanie z morałem Młodej Lekarki.

Ideą skeczy było zazwyczaj ukazanie bieżących wydarzeń: w służbie zdrowia, kulturalnych, politycznych i obyczajowych w zgryźliwy i wykrzywiony sposób, a jednocześnie kpienie z polityków różnych opcji politycznych. W niemal każdym odcinku pokazane są niemałe trudności, z jakimi boryka się (jak o sobie mówi sama bohaterka) „młoda lekarka na rubieży” - np. słabe wyposażenie gabinetu w sprzęt, medykamenty czy wreszcie środki dezynfekcyjne. Nie zraża to jednak młodej lekarki, a nawet pozwala jej rozwinąć sporą pomysłowość i zdolność improwizacji. Dzięki temu przeprowadza nawet skomplikowane operacje, np. w jednym z odcinków nasza bohaterka dokonuje otwarcia czaszki za pomocą, jak się wyraża, grajcarka (sądząc po odgłosach w tle chodzi o rodzaj napędzanej ręcznie wiertarki). Pomimo iż jej działania na danym obszarze ciała u pacjentów niemal zawsze powodują częściową lub całkowitą utratę zdrowia, to pacjenci Młodej Lekarki przeważnie są zadowoleni z wykonanych przez nią zabiegów (para)medycznych.

Charakterystyczne jest także słownictwo: częste skróty i niegramatyczne wyrażenia, przekręcanie wyrazów, uproszczenia, powtarzanie niektórych słów przez pacjenta.

Uwagi

  1. Autorka skeczu w kwietniu 2007 odmówiła podpisania oświadczenia lustracyjnego i zrezygnowała z pracy w Polskim Radiu.

    Będąc Młodą Lekarką,
    chcę się w ten sposób pożegnać z moimi słuchaczami, ponieważ nie podpisałam pisemka, które należało podpisać, aby udowodnić, że się nie jest wielbłądzicą.
    Młoda Lekarka urodziła się w roku 1975, rozwijała się w burzliwych czasach „60 minut na godzinę”, została - wraz ze swą autorką - wylana z radia w stanie wojennym, powróciła na antenę w czasie kampanii wyborczej przed wyborami z 4 czerwca 1989 r. i odtąd żyła sobie w „Zsypie”.
    Wszystkim, którzy byli jej wierni, od których otrzymywała listy, telefony i dowody sympatii przez te długie, długie lata - z góry dziękuję.
    Do nieusłyszenia

    z komunikatu Ewy Szumańskiej, przesłanego prasie
  2. Nie zawsze było to schorzenie, czasem jakieś wyimaginowane wydarzenie, np. „czy pani wie, że dinozaury wróciły?”, co Młodej Lekarce mogło nasunąć podejrzenie, że pacjentowi coś dolega
  3. Od czasu, kiedy pojawiły się „różne opcje”, tj. po 1989.