Zaśnięcie Marii
Obecnie Zaśnięcie Marii stał się tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem w różnych obszarach. Jego wpływ wywołał szeroką debatę, a jego wpływ rozprzestrzenił się na cały świat. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy znaczenie Zaśnięcie Marii we współczesnym społeczeństwie, badając jego różne wymiary i zastanawiając się nad jego znaczeniem w naszym życiu. Od początków do obecnej ewolucji, Zaśnięcie Marii był przedmiotem badań i kontemplacji, budząc ciekawość zarówno ekspertów, jak i fanów. Poprzez tę analizę będziemy starali się rzucić światło na wiele aspektów Zaśnięcie Marii i jego wpływ na dzisiejszy świat.
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania |
ok. 1567 |
| Medium | |
| Wymiary |
61,4 × 45 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | |
Zaśnięcie Marii – jeden z pierwszych obrazów hiszpańskiego malarza pochodzenia greckiego Dominikosa Theotokopulosa, znanego jako El Greco. Obraz jest sygnowany dużymi greckimi literami: w centralnej części Kandelabra ΔΟΜ'ΗΝΙΚΟС θΕΟΤΟΚ'ΟΠΟΥΛΟС Ó ΔΕ'ΙΞΑС (Domenikos Theotokopoulos wykonał); w dolnej części znajduje się również grecki tytuł obrazu.
Obraz powstał w okresie gdy El Greco przebywał jeszcze na Krecie, gdzie kształcił się pierwotnie w warsztacie malarskim na mistrza piszącego ikony. Z dużym prawdopodobieństwem wzorował się na wcześniejszym dziele Georgiosa Klontzasa pt. Zaśnięcie Marii[1] Przez stulecia znajdował się w katedrze pod wezwaniem Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny w Ermupolis na wyspie Síros. Dopiero w 1983 roku odkryto dzieło i zidentyfikowano jako pracę Dominikosa Theotokopulosa; taka sygnatura znajduje się na obrazie.
Opis obrazu
Obraz został wykonany zgodnie z zasadami malarstwa ikonowego co oznacza, iż autor otrzymał tradycyjne wykształcenie malarskie. Tradycyjnie postacie są dwuwymiarowe i formalnie ujednolicone. Innowacją wprowadzoną przez artystę jest gra światła. Bije ono od Ducha Świętego w postaci gołębicy widocznej w centralnej części obrazu. Promienie gołębicy łączą zmarłą Marię z koronowaną Dziewicą u góry i Chrystusa pochylającego się nad ciałem Matki. Kolejnym wyróżniającym elementem jest umieszczenie trzech kandelabrów na pierwszym planie. Środkowy z postaciami kariatyd został prawdopodobnie przeniesiony z innej grafiki. Pod nim El Greco złożył swoją sygnaturę greckimi literami. Składanie sygnatur było czymś rzadkim i być może artysta wzorował się na greckim rzeźbiarzu Fidiaszu, który w podobny sposób składał swój podpis na swoich rzeźbach.
Przypisy
- ↑ Zaśnięcie Marii 1565-1600, olej na desce, 67 × 79 cm, Istituto Ellenico degli Studi Bizantini e Postbizantini, Wenecja.
Bibliografia
- Michael Scholz-Hänsel: El Greco. Köln/Warszawa: Taschen, 2005. ISBN 83-89192-90-X.
- David Davies, John H. Elliott El Greco, Wyd. National Gallery Company, London 2003 ISBN 978-1-8570-9938-6.