Zygmunt Krudowski
W tym artykule temat Zygmunt Krudowski zostanie omówiony z szerokiej i szczegółowej perspektywy, aby zapewnić czytelnikom pełną i wzbogacającą wizję tej kwestii. W drodze kompleksowej i rygorystycznej analizy zbadane zostaną różne aspekty i podejścia związane z Zygmunt Krudowski w celu dostarczenia odpowiednich i aktualnych informacji. Zbadane zostaną również różne implikacje i konsekwencje, jakie Zygmunt Krudowski może mieć w różnych kontekstach, a także możliwe rozwiązania lub zalecenia dotyczące skutecznego rozwiązania tego problemu. Z krytycznej i refleksyjnej perspektywy, ten artykuł ma na celu zaoferowanie czytelnikowi solidnej i dobrze uzasadnionej wiedzy na temat Zygmunt Krudowski, promując w ten sposób większe zrozumienie i świadomość na jego temat.
 ppłk Zygmunt Krudowski | |
 podpułkownik piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 kwietnia 1894 |
|---|---|
| Data śmierci |
1939 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1934 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
2 Pułk Piechoty, 4 Pułk Piechoty, DOGen. „Kielce”, Batalion Zapasowy 4 Pułku Piechoty Legionów, DOGen. „Pomorze”, Batalion Celny Nr 5, Batalion Zapasowy 61 Pułku Piechoty |
| Stanowiska |
komendant placu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
.png){kind=small}
Zygmunt Krudowski ps. „Zora” (ur. 5 kwietnia 1894 w Bochni, zm. 1939) – legionista, podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 5 kwietnia 1894 roku w Bochni. Był synem Jana, technika drogowego, i Marii z Brzózków oraz bratem Mariana i Stefana. W czasie kiedy był uczniem gimnazjum w Bochni wstąpił do Związku Strzeleckiego i ukończył niższy kurs oficerski. W roku 1913 rozpoczął studia pianistyczne w konserwatorium Krakowskiego Towarzystwa Muzycznego.
Po wybuchu I wojny światowej, 16 sierpnia 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich. Był oficerem III batalionu 2 pułku piechoty, a następnie oficerem 4 pułku piechoty. 29 września 1914 awansował na chorążego, a 18 stycznia 1915 podporucznika.
Na początku 1920 roku pełnił służbę na stanowisku komendanta placu w Kielcach. 8 lutego 1920 roku został odkomenderowany do składu osobowego inspekcyjnego oficera sztabowego piechoty Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce”. 6 marca 1920 roku dowódca Okręgu Generalnego „Kielce” zezwolił mu na zwarcie związku małżeńskiego z Antoniną Rohmówną z Jarosławia. Pełnił wówczas służbę w batalionie zapasowym 4 pułku piechoty Legionów. Antonina była siostrą pułkownika audytora Stanisława Rohma. Zmarła 16 października 1973 roku. 15 lipca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w piechocie, w „grupie byłych Legionów Polskich”. Wówczas pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego „Pomorze”, w rekrutowanym w Starogardzie 265 pułku piechoty. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w batalionie celnym Nr 5, pozostając w ewidencji 4 pułku piechoty Legionów.
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 272. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 22 lipca 1922 roku został zatwierdzony na stanowisku komendanta Kadry Batalionu Zapasowego 61 pułku piechoty w Bydgoszczy. W listopadzie 1924 roku został przeniesiony do 59 pułku piechoty wielkopolskiej w Inowrocławiu na stanowisko dowódcy I batalionu. Następnie został przesunięty na stanowisko dowódcy III batalionu. 23 stycznia 1928 awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 i 4. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 26 kwietnia 1928 roku został przeniesiony do 1 pułku Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku. W 1932 roku został dowódcą tego pułku. Na przełomie października i listopada 1931 ukończył dwutygodniowy kurs informacyjno-gazowy w Szkole Gazowej, a wiosną 1933 kurs kwalifikacyjny dla dowódców pułków w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie. W marcu 1934 został zwolniony z zajmowanego stanowiska z pozostawieniem bez przynależności służbowej i równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V. Z dniem 31 lipca 1934, w wieku 40 lat, został przeniesiony w stan spoczynku.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie: po raz 1 i 2 w 1922)
- Złoty Krzyż Zasługi
Upamiętnienie
Jego nazwisko zostało wymienione na tablicy pamiątkowej, umieszczonej w kościele św. Kazimierza w Nowym Sączu w 1988, honorującej dowódców 1 pułku Strzelców Podhalańskich.
Przypisy
- ↑ a b c d Wykaz Legionistów ↓.
- ↑ Detale kartoteki personalno-odznaczeniowej: Zygmunt Krudowski Wojskowe Biuro Historyczne .
- ↑ Jednostka - Szukaj w Archiwach , szukajwarchiwach.gov.pl (pol.).
- ↑ Dziennik Rozkazów Nr 8 Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce” z 8 lutego 1920 roku, pkt 4 Odkomenderowanie.
- ↑ Dziennik Rozkazów Nr 20 Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce” z 6 marca 1920 roku.
- ↑ Forum dyskusyjne Wielkopolskiego Towarzystwa Genealogicznego GNIAZDO. Informacja Krzysztofa Zgrzebnickiego.
- ↑ Baza nekrologów.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 31, 715.
- ↑ W 1924 zajmował 106. lokatę, za majorem Marianem Krudowskim, który został sklasyfikowany ze 105. lokatą w korpusie oficerów piechoty.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 544.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 299, 402.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 122 z 18 listopada 1924 roku, s. 681.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 266, 346.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 101, 167.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 21, 615.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 140.
- ↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 13 z 9 grudnia 1932 r., s. 407.
- ↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 6 z 23 marca 1932 r., s. 260.
- ↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 10 z 30 marca 1934 r.
- ↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych Nr 14 z 22 grudnia 1934 r.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 12, s. 371
- ↑ Nowy Sącz - tablica upamiętniająca dowódców 1 pułku Strzelców Podhalańskich. miejscapamiecinarodowej.pl. .
Bibliografia
- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. .
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Zygmunt Krudowski. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. .