Quercus cerris
 |
Vos an lenga piemontèisa |
| Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì. |
  Lë sron: Quercus cerrisDescrissionA l'é n'erbo elegant, ch'a viv tant, con la còma auta. A l'ha un bion longh e drit sensa rame, con na scòrsa con gròsse filure, che an drinta a son arancion. As peul diferensiesse da j'autre roj për ij filament longh e strèit ch'a sircondo le gëmme dle feuje e che a resto d'antorn a le feuje. Le feuje a son verd scur, peilose ant la part da sota. Le fior a son giaun dëstiss. J'agiand, bëslongh, a maduro an doi agn. DistribussionA riva da l'Europa meridional. NotissieA viv bin dzor le tère sëcche e sabiose. Arferiment bibliogràfich për chi a veul fé dj'arserche pì ancreuse
|
