Fildishi është një material i fortë, i bardhë nga çatajt (tradicionalisht nga elefantët) dhe dhëmbët e kafshëve, që përbëhet kryesisht nga dentina, një nga strukturat fizike të dhëmbëve dhe çatajve. Struktura kimike e dhëmbëve dhe çatajve të gjitarëve është e njëjtë, pavarësisht nga lloji i origjinës. Tregtia e disa dhëmbëve dhe çatajve, përveç elefantit, është e vendosur dhe e përhapur; prandaj, "fildishi" mund të përdoret në mënyrë të saktë për të përshkruar çdo dhëmb ose çatall gjitari me interes tregtar, të cilët janë mjaft të mëdhenj për t'u gdhendur ose gërvishtur.
Përveç fildishit natyror, fildishi mund të prodhohet edhe në mënyrë sintetike, prandaj (ndryshe nga fildishi natyral) nuk kërkon marrjen e materialit nga kafshët. Arrat tagua gjithashtu mund të gdhenden si fildishi.
Tregtia e produkteve të gatshme të produkteve të fildishtë e ka origjinën në Luginën Indus. Fildishi është një produkt kryesor që shihet me bollëk dhe është përdorur për tregti në qytetërimin Harappan. Produktet e përfunduara të fildishtë që u panë në vendet Harapa përfshijnë shkopinj kohl, kunjat, fëndyrat, grepa, këmbe, krehër, copa loje, zare, zbukurime dhe zbukurime të tjera personale.
Fildishi është vlerësuar që nga kohërat e lashta në art ose prodhim për prodhimin e një sërë artikujsh nga gdhendjet e fildishit te dhëmbët e rremë, tastet e pianos, tifozët dhe domino. Fildishi i elefantit është burimi më i rëndësishëm, por fildishi nga mamuthi, trikeku, hipopotami, kashaloti, orka, narvali dhe warthog janë përdorur gjithashtu. Elk gjithashtu ka dy dhëmbë fildishi, të cilët besohet se janë mbetjet e tufave të paraardhësve të tyre.
Tregtia kombëtare dhe ndërkombëtare e fildishit natyror të llojeve të kërcënuara si elefantët afrikanë dhe aziatikë është e paligjshme. Fjala fildish rrjedh përfundimisht nga egjiptianja e lashtë âb, âbu ("elefant"), përmes latinishtes ebor- or ebur.