Animisme (anima/animus, Latén) nyaéta hawa, napas, roh. Dihartikeun minangka hiji kayakinan yén unggal barang anu aya di dunya ieu ngabogaan nyawa. Dikaitkeun jeung kapercayaan, hususna masarakat primitif. Animisme dianggap salah sahiji kapercayaan anu ngamulyakeun, nyembah kana barang-barang anu aya di dunya. Dina hubungan ieu Tylor (Durkheim, 2011:81-85) mére kamandang nyéta agama dina dasarna mekar ngaliwatan animisme. Dina istilah sején nyaéta dinamisme anu nyebutkeun yén kakuatan roh téh bisa mangaruhan kana kahirupan manusa, boh mangrupa hasil atawa kagagalan. Salaku rékaman kahirupan dina mangsa baheula, boh sacara tersirat boh sacara tersurat dina karya nu dasarna ngandung unsur-unsur animisme.