ภาพถ่ายหอคอยแห่งความเงียบงันแห่งหนึ่งในประเทศอิหร่าน ถ่ายเมื่อต้นศตวรรษที่ยี่สิบ
แดฆแมฮ์ (เปอร์เซีย : دخمه ) หรือ หอคอยแห่งความเงียบงัน (อังกฤษ : Tower of Silence ) เป็นสิ่งก่อสร้างวงกลมยกสูงที่สร้างขึ้นในศาสนาโซโรอัสเตอร์ เพื่อใช้เกี่ยวข้องกับการนำเครื่องในออกจากร่างของศพ (excarnation) อันเป็นส่วนหนึ่งของพิธีศพแบบโซโรอัสเตอร์ หอคอยแดฆแมฮ์มีไว้เพื่อทิ้งร่างของศพไว้ในที่เปิด เพื่อให้นกกินซาก โดยทั่วไปคือ แร้ง มากินร่าง
พิธีกรรมทิ้งศพของโซโรอัสเตอร์นั้นพบหลักฐานย้อนกลับไปถึงกลางศตวรรษที่ห้าก่อนคริสตกาลดังปรากฏใน ฮิโตรีส ของเฮโรโดตุส ในขณะที่การสร้างสิ่งก่อสร้างขึ้นมาล้อมรอบนั้นปรากฏการบันทึกครั้งแรกในต้นศตวรรษที่เก้า เหตุผลเชิงความเชื่อของการทิ้งศพให้แร้งกินนั้นเพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้สัมผัสกับโลก น้ำ และไฟ สามสิ่งซึ่งในศาสนาโซโรอัสเตอร์เชื่อถือว่าศักดิ์สิทธิ์
ความเชื่อ
ธรรมเนียมโซโรอัสเตอร์เชื่อว่าศพหรือร่างของผู้เสียชีวิต (รวมถึงเส้นผมที่ถูกตัดและเล็บที่ถูกตัด) เป็น แนซู (nasu) อันคือสิ่งไม่สะอาดหรือเป็นมลพิษ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ปิศาจแห่งศพ (ภาษาอเวสตะ : แนซูแดวา ) เชื่อกันว่าจะเข้าสู่ร่างผู้ตายทันทีและทำให้ทุกสิ่งที่มันเข้าไปสิงปนเปื้อน
ดังนั้น เพื่อไม่ให้เป็นการก่อความโสโครกให้กับสิ่งศักดิ์สิทธิ์สามประการของโซโรอัสเตอร์คือ น้ำ, ดิน, ไฟ (ดูเพิ่มที่ แซม และ อะตาร์ ตามลำดับ) ศพจะถูกทิ้งไว้บนยอดของหอคอยให้ถูกแสงแดดและถูกกัดกินโดยสุนัขป่าและนกแร้ง เพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้ไปปนเปื้อนสิ่งอันศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามประการ
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 Huff, Dietrich (2004). "Archaeological Evidence of Zoroastrian Funerary Practices" . ใน Stausberg, Michael (บ.ก.). Zoroastrian Rituals in Context . Numen Book Series. Vol. 102. Leiden : Brill Publishers . pp. 593–630. doi :10.1163/9789047412502_027 . ISBN 90-04-13131-0 . ISSN 0169-8834 . LCCN 2003055913 .
↑ 2.0 2.1 2.2 Malandra, W. W. (2013). "Iran" . ใน Spaeth, Barbette Stanley (บ.ก.). The Cambridge Companion to Ancient Mediterranean Religions . New York : Cambridge University Press . p. 122. doi :10.1017/CCO9781139047784.009 . ISBN 978-0-521-11396-0 . LCCN 2012049271 .
↑ Brodd, Jeffrey (2003). World Religions . Winona, MN: Saint Mary's Press. ISBN 978-0-88489-725-5 .
↑ Modi, Jivanji Jamshedji Modi (1928), The Funeral Ceremonies of the Parsees , Anthropological Society of Bombay, เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-02-07, สืบค้นเมื่อ 2005-09-09
อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref>
ชื่อ "Boyce_RBP" ซึ่งนิยามใน <references>
ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้า
อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref>
ชื่อ "Stausberg-Zarathushtras" ซึ่งนิยามใน <references>
ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้า
แหล่งข้อมูลอื่น
Vendidad Fargard 5, Purity Laws , as translated by James Darmesteter .
Extracts from
Wadia, Azmi (2002), "Evolution of the Towers of Silence and their Significance", ใน Godrej, Pheroza J.; Mistree, Firoza Punthakey (บ.ก.), A Zoroastrian Tapestry , New York: Mapin
Kotwal, Firoze M.; Mistree, Khojeste P. (2002), "Protecting the Physical World", ใน Godrej, Pheroza J.; Mistree, Firoza Punthakey (บ.ก.), A Zoroastrian Tapestry , New York: Mapin, pp. 337–365
Lucarelli, Fosco "Towers of Silence: Zoroastrian Architectures for the Ritual of Death" , "Socks-Studio", Feb 9, 2012
Harris, Gardiner "Giving New Life to Vultures to Restore a Human Ritual of Death" , "The New York Times", Nov 29, 2012
Dunning, Brian (August 14, 2012). "Skeptoid #323: 8 Spooky Places, and Why They're Like That" . Skeptoid . 1. Zoroastrian Towers of Silence