Bu yazıda Şeftali virgül kabuklu biti ile ilgili tüm yönleri inceleyeceğiz. Şeftali virgül kabuklu biti, kökeninden günümüz toplumuna olan etkisine kadar farklı alanlardaki uygulamalarıyla son yıllarda giderek artan bir ilgi konusu haline geldi. Ayrıntılı ve titiz bir analiz aracılığıyla, zaman içindeki gelişiminin yanı sıra günümüzdeki geçerliliğini de inceleyeceğiz. Ayrıca Şeftali virgül kabuklu biti'e bakış açılarını ve yansımalarını sunacak, alanında uzman kişilerin görüşlerine de yer vereceğiz. Farklı bakış açılarını karşılaştırarak ve ampirik kanıtları değerlendirerek bu makale, Şeftali virgül kabuklu biti'e kapsamlı ve eksiksiz bir bakış sunmayı amaçlamaktadır.
| Şeftali virgül kabuklu biti | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Biyolojik sınıflandırma | ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
Mercetaspis halli
(Green, 1923) | ||||||||||||||||||||||||||
| Sinonimler | ||||||||||||||||||||||||||
|
Nilotaspis halli (Greeen) |
Şeftali virgül kabuklu biti (Mercetaspis halli), Diaspididae familyasından zararlı böcek türü.
Ergin dişi kabuğu 1.2 mm boy, 0.5 mm eninde, beyazımsı veya açık kahve-renklidir. Kabuk altındaki ergin dişi sarımtırak renkte veya sarımsı kahverengi ve uzunca oval şekillidir. Erkek kabuğu daha dar ve soluk renkte olup 0.7 mm uzunluktadır. Ergin erkekler bir çift kanatlıdır. Ancak fazla hareketli değildir.
Kışı dal çatlaklarında, sürgünlerin budak yerlerinde, tomurcuk kapsülleri arasında, boğumlarda ergin halde geçirir. Kışlayan bireylerden ilkbaharda mayıs ayından itibaren hareketli larva çıkışı başlar ve haziranda son bulur. Hareketli larvalar meyve, tomurcuk ve dallara yerleşerek beslenir ve gelişirler.
Ağaçların kök hariç dal, sürgün, tomurcuk, yaprak ve meyve gibi hemen her yerinde bulunur. Bitkide hücre özsuyunu emerek beslenir. Tomurcukları zayıflatır veya körleştirerek ertesi yıl sürgün ve çiçeklenmenin az olmasına neden olurlar. Böylece ağaçlar verimden düşer. Meyve üzerinde yapmış olduğu nokta şeklindeki lekeler de çok önemlidir. Bu gibi meyvelerin pazar değeri düşer, çok yoğun bahçelerde ağaçların kurumasına neden olurlar.
Türkiye'de, Karadeniz, Marmara, Ege ve Akdeniz Bölgesinin çeşitli yöreleri bu zararlı ile bulaşıktır.
Şeftali, erik, kayısı, badem, armut, ayva, ahlat, elma, nar, kiraz ve vişne
Vejetasyon döneminde en az 1 defa göz ile genel bir inceleme yapılır. Sürgün, dal örnekleri alınıp laboratuvara getirilerek binoküler altında incelenir.
Doğal düşmanları arasında yırtıcı Scymnus araraticus, Oenopia conglabata ve Adalia fasciatopunctata revelierei sayılabilir.
Kültürel önlemler : Ağaçlar kuvvetli bulundurulmalı, zararlı ile yoğun bulaşık olan dallar budanmalıdır. Budama artıkları bahçeden uzak ve çıkan larvaların ağaçlara ulaşamayacağı bir yere imha edilmeden bırakılmalıdır. Böylece zararlının içinde veya kabuğun altında kışı geçiren parazitoitler korunmuş olur.
Kimyasal mücadele : Yoğunluğun yüksek olduğu bahçelerde ağaçların uyku döneminde, tomurcuklar patlamadan 20 gün öncesine kadar, kışlık ilaçlardan biri ile ilaçlama yapılabilir. Yazın ise, nisan ayı sonundan itibaren yapılan kontrollerde ilk hareketli larvalar görüldükten 1-2 hafta sonra birinci ilaçlama, bundan 20-25 gün sonra ikinci ilaçlama yapılır. Ağaçların her tarafı iyice ıslanacak, ancak ilaç zayiatı olmayacak şekilde ilaçlama yapılmalıdır. Özellikle meyveler iyice ilaçlanmalıdır.