Bu yazımızda son yıllarda büyük ilgi gören Şehsuvar Kadınefendi konusuna değineceğiz. Şehsuvar Kadınefendi, toplumun çeşitli alanlarını etkilemesi nedeniyle uzmanların ve genel kamuoyunun ilgisini çeken bir konudur. Bu makale boyunca Şehsuvar Kadınefendi'in kökenlerinden güncel sonuçlarına kadar farklı yönlerini inceleyeceğiz. Benzer şekilde, Şehsuvar Kadınefendi'in geniş ve eksiksiz bir vizyonunu sunmak amacıyla bu konu etrafında geliştirilen farklı bakış açılarını ve yaklaşımları analiz edeceğiz. Hiç şüphesiz bu, zenginleştirici bir tartışma yaratmayı ve mevcut gerçekliğin anlaşılmasına yönelik temel konulara ışık tutmayı vaat eden heyecan verici bir konudur.
Şehsuvar Kadınefendi | |
---|---|
Doğum | 2 Mayıs 1881 İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu |
Ölüm | y. 1945 (63-64 yaşlarında) Paris, Fransa |
Defin | Bobigny Mezarlığı, Paris |
Eş(ler)i | Abdülmecid Efendi |
Çocuk(lar)ı | Ömer Faruk Efendi |
Dini | İslam |
Şehsuvar Kadınefendi (Osmanlı Türkçesi: شہسوار قادین افندی; d. 2 Mayıs 1881, İstanbul - ö. 1945, Paris), son Osmanlı halifesi Abdülmecid Efendi'nin ilk hanımı.
Şehsuvar Hanım 2 Mayıs 1881'de İstanbul'da doğdu. Aslen Kafkasya'nın Ubıh halkına mensuptur. Şahsi adı bilinmiyor. Genç yaşta, mahkemede görevli olan babası tarafından Osmanlı haremine sokuldu. Şehzade Abdülmecid'in hareminde “Şehsuvar” olarak yeniden isimlendirildi, kendisine eğitim verildi, resim dersleri aldı ve piyano çaldı. Şehsuvar, Şehzade Abdülmecid'in hareminde genç bir hanımefendiye dönüştü, on beş yaşındayken Abdülmecid'e gelin seçildi. Evlilik 22 Aralık 1896'da İstanbul Ortaköy Sarayı'nda gerçekleşti. Şehzade Ömer Faruk, çiftin tek oğlu, 29 Şubat 1898'de doğdu. 4 Mart 1924'te kocası ve maiyetindeki diğer kişilerle sürgüne gitti. Önce İsviçre'ye ve daha sonra Paris'e yerleştikleri Fransa'ya taşındılar.
Abdülmecid'in Haremde Goethe adlı eserinde Şehsuvar bir kanepede uzanırken resmedilmiştir. Ancak, 26 Mayıs 2002'de Fatma Neslişah Osmanoğlu, kendisi ile yapılan bir röportajda, tasvirin baba tarafından büyükannesi Şehsuvar Hanım'a benzemediğini söyledi. 1915 tarihli bir tablo olan Haremde Beethoven'da ise keman çalarken resmedilmiştir.
Kocasından hemen hemen 1 yıl fazla yaşadı. 1945'te öldü ve Paris'te Müslümanların defnedildiği Bobigny Mezarlığı'na gömüldü.