Antiseptik
Bu makalede, Antiseptik'i farklı yaklaşımlardan inceleyeceğiz, birçok yönünü analiz edeceğiz ve bu konuyla ilgili çeşitli soruları ele alacağız. _Var1, günümüz toplumunda büyük önem taşıyan bir konudur ve bu doğrultuda, önemini, sonuçlarını ve farklı alanlardaki etkisini derinlemesine inceleyeceğiz. Ayrıntılı bir analiz yoluyla Antiseptik'i daha iyi anlamaya çalışacağız ve okuyucunun bu heyecan verici konuyu derinlemesine incelemesine olanak tanıyan kapsamlı bir bakış açısı sunmaya çalışacağız.
Antiseptikler (Yunanca: αντί, karşı(tı) ve σηπτικός, çürüten) enfeksiyon, septisemi veya çürümeyi önlemek amacıyla canlı dokuya uygulanan mikrop karşıtı (antimikrobiyal) maddelerdir. Vücuttaki mikroorganizmaları öldüren antibiyotikler ile canlı olmayan nesnelerde bulunan mikroorganizmaları öldürmekte kullanılan dezenfektanlarla karıştırılmamalıdırlar. Bazı antiseptikler gerçekten mikrop öldürücüyken, yani mikropları öldürebilirken (bakteriyosidal), diğerleri bakteriyostatiktir ve sadece mikropların gelişimini önler veya baskılar. Antibakteriyeller sadece bakterilere karşı kullanılabilen antiseptiklerdir.
Tarihçe ve cerrahide kullanımı
John Lister'in Antiseptic Principle of the Practice of Surgery isimli makalesinin 1867'de yayınlanmasıyla antiseptik cerrahi metotlarının geniş çaplı kullanımına başlandı. Makalesinde var olan herhangi bir mikrobun öldürüldüğü hususunda emin olabilmek için karbolik asitin (fenol) kullanımı savunmuştur. Bununla birlikte benzeri fikirler daha önce de farklı uzmanlar tarafından, eskiden beri, ortaya atılmıştı; Antik Yunanistan'da Galen ve Hipokrat gibi. Hatta MÖ 2150 yılından kalma bir Sümer kil tabletinde benzeri tekniklerin savunulduğuna rastlanılmıştır.
Yine de her antiseptik yararlı olmakla birlikte, yaralanmış yüzeye çok veya az oranda toksik ve rahatsız edici özelliktedir. Bu sebeple bugün cerrahide antiseptik metot yerine aseptik metot kullanılmaktadır ki bu -aseptik- metot hâli hazırda bulunan bakterilerin öldürülmesine değil, bakterilerin istilasına karşı koru(n)maya dayanır.
Bazı yaygın antiseptikler
- Alkoller: en sık kullanılan etanol (%60-90), 1-propanol (%60-70) ve 2-propanol/isopropanol (%70-80) veya bunların karışımlarıdır. Bunlara cerrahi alkoller de denir.
- Dördüncül amonyum tuzları: Benzalkonyum klorür, setil trimetilamonyum bromit, setilpridinyum klorür gibi kimyasalların da dahil olduğu grup. Aniyonik yüzey aktif madde, örneğin sabun, bunların antimikrobiyal etkinliklerini engeller.
- Klorheksidin glukonat: deri için antiseptik olarak kullanılır. Ayrıca dişeti enflamasyonlarında da kullanılır. Mikrop öldürücü etkisi yavaş fakat kalıcıdır. Katyonik yüzey aktif maddelerdendir.
- Hidrojen peroksit: sıklıkla yaraları temizlemekte kullanılsa da artık kullanılmaması tavsiye edilmektedir zira güçlü oksidasyon yara izi oluşmasına neden olur, iyileşme süresini de uzatır.
- Fenol: güçlü karışımlarda mikrop öldürücü, daha zayıflardaysa engelleyicidir (inhibitör). Ameliyat öncesi el temizliğinde kullanılır.
- İyot: genellikle alkolik (alkollü) bir karışım içinde kullanılır. Küçük yaraları dezenfekte etmek için kullanılması, yara izi oluşumuna neden oluşu ve iyileşme süresini uzatması sebebiyle, artık tavsiye edilmemektedir.
- Merkürokrom: barındırdığı cıva nedeniyle FDA (Amerikan Gıda ve İlaç Dairesi) tarafından güvenli ve etkili onaylanmamaktadır.
- Sodyum hipoklorit
Kaynakça ve notlar
- ^ "Inflammation in Wound Repair: Molecular and Cellular Mechanisms: Editor's Note, Russell P. Hall, III, Journal of Investigative Dermatology (2007) 127, 514–525. doi:10.1038/sj.jid.5700701". 29 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2007.
Dış bağlantılar
- Nakipoğlu, Yaşar; Gürler, Bülent. "Çeşitli dezenfektan ve antiseptik maddelerin antibakteriyal etkinliğinin araştırılması". ANKEM Derg 2004;18(4):220-223. 29 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Öztürk, Recep. "Antiseptik ve dezenfektan maddelere karşı direnç sorunu".
- "Antiseptik ve dezenfektanlar".
