Hücre yüzeyi reseptörleri
Bu makale Hücre yüzeyi reseptörleri konusunu farklı bakış açıları ve yaklaşımlarla ele alacak ve bu konunun bütünsel ve eksiksiz bir vizyonunu sunmayı amaçlamaktadır. Hücre yüzeyi reseptörleri ile ilgili çeşitli yönler analiz edilecek ve okuyucunun mevcut bağlamda önemini ve alaka düzeyini tam olarak anlamasını sağlayacak ayrıntılı ve güncel bilgiler sağlanacaktır. Aynı şekilde Hücre yüzeyi reseptörleri ile ilgili farklı çalışmalar, araştırmalar ve uzman görüşleri de incelenerek bu konunun bilgi ve anlaşılmasına katkı sağlayacak kapsamlı ve zenginleştirici bir vizyon sunulacaktır. Makale boyunca Hücre yüzeyi reseptörleri'in belirli yönleri incelenecek, farklı alanlardaki etkisi ve mevcut toplum üzerindeki etkisi vurgulanacaktır.
 | Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Mart 2020) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Hücre yüzeyi reseptörleri (membran reseptörleri, transmembran reseptörler), hücre ile hücre dışı ortam arasındaki iletişimde görev alan özelleşmiş integral membran proteinleridir. Ekstrasellüler sinyal molekülleri (hormonlar, nörotransmitterler, sitokinler, büyüme faktörleri veya hücre adezyon molekülleri) reseptöre bağlanırlar. Bu bağlanma ile membranın intrasellüler tarafında bazı kimyasal değişiklikler meydana gelir. Böylece reseptör özgün bir rol oynamış ve hücre içinde bir takım değişiklikler tetiklenmiş olur. Bu süreç sinyal transdüksiyonu olarak adlandırılır.
Yapı ve mekanizma
Birçok hücre yüzeyi reseptörü; bir ligand bağlandığında, ayrıldığında veya reseptörün aktivasyon döngüsünün herhangi bir aşamasında yer aldığında birlikte çalışan veya birbirinden ayrışan iki veya daha fazla protein alt biriminden meydana gelmiştir. Genellikle moleküler yapılarına göre sınıflandırılırlar.
