Bu makalede son yıllarda büyük önem kazanan Hardal gazı konusuna değinilecektir. Hardal gazı günümüz toplumunda hem ulusal hem de uluslararası düzeyde kapsamlı tartışmalara yol açan bir konudur. Çeşitli bakış açıları ve yaklaşımlar aracılığıyla, Hardal gazı'i çevreleyen çeşitli yönlerin yanı sıra günlük yaşamın farklı alanlarına etkisi de analiz edilecektir. Kökenleri, sosyal, politik ve ekonomik sonuçlarının yanı sıra popüler kültür ve teknoloji üzerindeki etkisi de araştırılacak. Bu makale, okuyucuya bugün çok alakalı olan bu konu hakkında daha geniş ve daha derin bir anlayış sunarak Hardal gazı'e kapsamlı bir bakış sunmayı amaçlıyor.


Hardal gazı (İperit), kükürt klorür içerikli, kimyasal silah olarak kullanılan bir zehirli gazdır.
Modern anlamda, savaşlarda kullanılan ilk kimyasal silah olarak bilinen bir yakıcı gazdır. Laboratuvar ortamında kolayca yapılabilmesi ve etkileri nedeni ile oldukça korkutucu sayılabilir. Saf hâlde iken renksiz olan hardal gazı, çeşitli öldürücü karışımların ardından sarı ve kahverengi renklere bürünmektedir.[1] Bis(2-kloroetil) sülfür ile hazırlanır. Vücuda temasında deri yanması, solunumu ile kaslarda şiddetli kasılma sonucu bel kemiğinin kırılması, sinir sisteminin çökmesi, vücudun dış ve iç yüzeylerinin erimesi gözlenir. 12 saat sürebilen acılı bir ölüme sebebiyet verebilir.
Hardal gazı, ilk olarak I. Dünya Savaşı'nda Almanlar tarafından kullanılmıştır.[2] 1988 yılında, Saddam kuvvetleri, Halepçe'de Kürtler üzerinde bu gazı kullanmıştır.
| Organik kimya ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |