Lagman (yemek)

Günümüz dünyasında Lagman (yemek), farklı açılardan incelenmeyi hak eden, güncelliği oldukça yüksek bir konudur. Toplumun sürekli ilerlemesi ve insanların yaşam tarzlarındaki değişikliklerle birlikte, Lagman (yemek)'in günlük yaşamlarımız üzerindeki önemini ve etkisini anlamak çok önemlidir. Tarih boyunca Lagman (yemek), araştırmacıları, uzmanları ve profesyonelleri, yaşamın farklı yönlerindeki etkilerini anlamak için çalışmalarını derinleştirmeye motive eden tartışma ve tartışma konusu olmuştur. Bu nedenle bu makale, okuyuculara bugün çok alakalı olan bu konu hakkında kapsamlı bir vizyon sağlamak amacıyla Lagman (yemek)'i ayrıntılı olarak ele alacak, nedenlerini, etkilerini ve olası çözümlerini analiz edecektir.

Lagman (Kazakça: лағман, lağman; Özbekçe: lagʻmon; Uygurca: لەغمەن, leġmen, ләғмән; Kırgızca: лагман, lagman), çekilmiş erişte, et ve sebzeden oluşan bir Orta Asya yemeğidir. Çin'de lātiáozi (Basitleştirilmiş Çince: 拉条子; Geleneksel Çince: 拉條子) veya bànmiàn (Basitleştirilmiş Çince: 拌面; Geleneksel Çince: 拌麵) olarak bilinir.

ÖzTürkçede L ile başlayan kelimelerin olmaması nedeniyle "lagman" kelimesinin en büyük ihtimalle Çince lamian'den türemek üzere yabancı kökenli bir alıntı kelime olduğu düşünülmektedir. Buna rağmen, lagmanın tadı ve hazırlama şekli Uygurlara özgüdür.

Lagman, yerel Uygur ve Dungan azınlıklarının bir ulusal yemeği olarak kabul edildiği Kazakistan ve Kırgızistan'da pek popülerdir. Özbekistan'da da tüketilir, ve Kırım Tatarları, kendi mutfaklarındaki lagmanı Özbek kültüründen uyarlamışlardır.

Ayrıca bakınız

Wikimedia Commons'ta Laghman ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur

• Ramen
• Lamian
• Cam erişte
• Erişte yemekleri listesi [en]

Kaynakça

1. ^ Nate Tate; Mary Kate Tate (20 Eylül 2011). Feeding the Dragon: A Culinary Travelogue Through China with Recipes. Andrews McMeel Publishing. ss. 241-. ISBN 978-1-4494-0848-0. 3 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2020. 
2. ^ Lonely Planet; Daniel McCrohan; David Eimer (1 Mart 2015). Lonely Planet Beijing. Lonely Planet Publications. ss. -. ISBN 978-1-74360-526-4. 3 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2020. 
3. ^ Beyond the Great Wall: Recipes and Travels in the Other China. Artisan. 2008. ss. 135-. ISBN 978-1-57965-301-9. 9 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2020. 
4. ^ Rachel Harris (23 Aralık 2004). Singing the Village: Music, Memory and Ritual Among the Sibe of Xinjiang. OUP/British Academy. ss. 45-. ISBN 978-0-19-726297-9. 9 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2020. 
5. ^ ^{a b c} Ildikó Bellér-Hann (2007). Situating the Uyghurs Between China and Central Asia. Ashgate Publishing, Ltd. ss. 192-193. ISBN 978-0-7546-7041-4. 6 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2020. 
6. ^ Inner Asia. The White Horse Press for the Mongolia and Inner Asia Studies Unit at the University of Cambridge. 2000. s. 235. 2 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2020. 
7. ^ Q. Edward Wang (26 Ocak 2015). Chopsticks: A Cultural and Culinary History. Cambridge University Press. ss. 55-. ISBN 978-1-316-19436-2. 21 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2020. 
8. ^ Andrea Lynn (30 Eylül 2014). Queens: A Culinary Passport: Exploring Ethnic Cuisine in New York City's Most Diverse Borough. St. Martin's Press. ss. -. ISBN 978-1-4668-5755-1. 9 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2020. 
9. ^ Trilling, David (20 Nisan 2010). "Kyrgyzstan Eats: A Dungan Feast in Naryn". 26 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2020 – EurasiaNet vasıtasıyla. 
10. ^ MiMi Aye (26 Haziran 2014). Noodle!: 100 Amazing Authentic Recipes. A&C Black. ss. 83-. ISBN 978-1-4729-1061-5. 3 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2020. 
11. ^ "Recipe Laghman in Uzbek. Text in Russian". 13 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2020. 
12. ^ Jen Lin-Liu (25 Temmuz 2013). On the Noodle Road: From Beijing to Rome, with Love and Pasta. Penguin Publishing Group. ss. -. ISBN 978-1-101-61619-2. 24 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2020. 
13. ^ G. R. Mack and A. Surina (2005). Food culture in Russia and Central Asia. Greenwood Publishing Group. s. 12. ISBN 978-0-313-32773-5. 31 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2020.