Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 30/04/2016.

Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Carlos IV (Ισπανικά)
Γέννηση	11  Νοεμβρίου 1748 Πόρτιτσι
Θάνατος	20  Ιανουαρίου 1819 Ρώμη
Τόπος ταφής	Βασιλική Κρύπτη του Εσκοριάλ
Χώρα πολιτογράφησης	Ισπανία
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ισπανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μονάρχης
Οικογένεια
Σύζυγος	Μαρία Λουίζα της Πάρμας (από 1765)
Τέκνα	Καρλόττα της Ισπανίας Μαρία Λουΐζα της Ισπανίας Φερδινάνδος Ζ΄ της Ισπανίας Κάρολος των Βουρβόνων Μαρία Ισαβέλλα της Ισπανίας Φραγκίσκος δε Πάουλα του Κάδιθ Ινφάντα Μαρία Αμαλία της Ισπανίας Carlos de Borbón Maria Luisa de Borbón Carlos Domingo de Borbón Carlos Francesco de Borbón Felipe Francesco de Borbón Maria Teresa of Spain Felipe de Borbón
Γονείς	Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας και Μαρία Αμαλία της Σαξονίας
Αδέλφια	Μαρία Λουίζα της Ισπανίας Μαρία Ιωσηφίνα της Ισπανίας Φίλιππος της Καλαβρίας Γαβριήλ Αντώνιος της Ισπανίας Αντώνιος Πασχάλης των Βουρβόνων Φερδινάνδος Α΄ των Δύο Σικελιών Φρανσίσκο Χαβιέ της Ισπανίας
Συγγενείς	Φίλιππος Ε΄ της Ισπανίας (παππούς από την πλευρά του πατέρα)
Οικογένεια	Οίκος των Βουρβόνων-Ισπανίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Βασιλιάς της Ισπανίας (1788–1808) Head of State of Spain (1788–1808) Prince of Asturias (1759–1788)
Βραβεύσεις	Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Πνεύματος Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος Order of Montesa Ιπποτικό Τάγμα της Καλατράβα Τάγμα του Σαντιάγο Τάγμα της Αλκάνταρας Grand Cross of the Sash of the Three Orders Τάγμα του Αγίου Φερδινάνδου και Αξίας illustrious son
Υπογραφή
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Κάρολος Δ΄ (ισπαν. Carlos IV de Borbón, 11 Νοεμβρίου 1748 - 19 ή 20 Ιανουαρίου 1819) από τον Οίκο των Βουρβόνων ήταν βασιλιάς της Ισπανίας (1788-1808).

Βιογραφία

Ο Κάρολος Αντώνιος Πασχάλιος Φραγκίσκος Ιαβέρης Ιωάννης Νέπομουκ Ιωσήφ Ιανουάριος Σεραφίνος Διάγος ήταν ο δεύτερος γιος του Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας και της Μαρίας Αμαλίας των Βέττιν, κόρης του Φρειδερίκου Αυγούστου Β΄ της Σαξονίας (Αυγούστου Γ΄ της Πολωνίας).

Ο ίδιος, αν και δευτερότοκος, ορίστηκε διάδοχος, αφού ο μεγαλύτερος αδελφός του είχε διανοητική υστέρηση. Από την πλευρά της μητέρας του είχε πολύ ισχυρή κληρονομιά από τη δυναστεία της Σαξονίας.

Ήταν πολύ δυνατός σωματικά, αφού στη νεότητά του προκαλούσε σε μάχη τον δυνατότερο αυλικό, αλλά ταυτόχρονα αργοκίνητος στο μυαλό και πολύ εύπιστος. Έτσι άφησε τη γυναίκα του Μαρία Λουίζα, μικρότερη κόρη του θείου του Φιλίππου της Πάρμας, να ασκήσει όλη την εξουσία. Την περίοδο που ζούσε ο πατέρας του, η γυναίκα του βρισκόταν σε συνεχείς συνωμοσίες, έτσι ώστε να δώσει αξιώματα στους ευνοουμένους της.

Ανίκανος ηγεμόνας

Μετά την άνοδό του στον θρόνο, η κυριότερη ασχολία του ήταν το κυνήγι, με όλες τις κρατικές υποθέσεις να βρίσκονται στα χέρια της συζύγου του και του εραστή της Μανουέλ δε Γοδόυ. Ο Γοδόυ κατόρθωσε να έχει με το μέρος του την εύνοια του βασιλικού ζεύγους καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του και το τεράστιο μίσος του διαδόχου τους Φερδινάνδου.

Στον αντίκτυπο της Γαλλικής Επανάστασης, ο Κάρολος Δ΄ ενοχλήθηκε από τη μερίδα των ανθρώπων, που ήθελαν να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις του πατέρα του ακόμη περισσότερο. Αλλά δεν κατάφερε να πάρει μέτρα, διότι βρισκόταν πάντα -έστω και ενστικτωδώς- υπό την επιρροή της συζύγου του και του εραστή της.

Το 1803 έπληξε την κόρη του Μαρία Λουίζα η ευλογιά και έστειλε τον γιατρό Φρανθίσκο Χαβιέ δε Μπαλμίς να φέρει από τις Ισπανικές αποικίες το φάρμακο για πρώτη φορά στη χώρα του.

Είχε μια βαθιά πίστη για τον θεϊκό ρόλο, που ήταν απεσταλμένος να πραγματοποιήσει και πίστευε ότι έπρεπε το κράτος του να αποφύγει την υποτέλεια στη Γαλλία. Παρ' όλα αυτά, ο Γοδόυ έφερε την Ισπανία σε συμμαχία με τη Γαλλία, αλλά αναγκάστηκε να αποσυρθεί από αυτήν μετά τη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ. Όταν ο Ναπολέων Βοναπάρτης νίκησε, ο Γοδόυ θέλησε να επανέλθει με τη μεριά των Γάλλων, οι οποίοι όμως δεν θεωρούσαν πια την Ισπανία άξια για σύμμαχο. Ο Γοδόυ πλέον έγινε μισητός στους οπαδούς τού Φερδινάνδου (Ζ΄), που ήθελαν συμμαχία με τη Βρετανία.

Όταν είπαν στον Κάρολο Δ΄ ότι ο γιος του Φερδινάνδος κλήθηκε από τον αυτοκράτορα Ναπολέοντα Α΄ κατά του Γοδόυ, αυτός υποστήριξε τον ευνοούμενό του αντί για τον γιο του. Ο λαός ξεσηκώθηκε και τον ανάγκασε σε παραίτηση υπέρ του γιου του (1808), ενώ ο Ναπολέων Α΄ είχε 100.000 στρατιώτες στην Ισπανία.

Κατέφυγε στη Γαλλία αιχμάλωτος του Ναπολέοντα Α΄, παραιτούμενος των δικαιωμάτων του στον ισπανικό θρόνο για λογαριασμό του Ιωσήφ Βοναπάρτη. Δέχθηκε αποζημίωση από τον Γάλλο αυτοκράτορα και έζησε την υπόλοιπη ζωή του μαζί με τη σύζυγό του και τον Γοδόυ.

Απεβίωσε στη Ρώμη σε ηλικία 70 ετών.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε το 1765 την εξαδέλφη του Μαρία Λουίζα των Βουρβόνων-Ισπανίας, κόρη του Φιλίππου της Πάρμας, και παιδιά του ήταν:

• Κάρολος Κλήμης (1771 - 1774).
• Καρλόττα Ιωακείμη (1775 - 1830), παντρεύτηκε τον Ιωάννη ΣΤ΄ της Πορτογαλίας.
• Μαρία Λουίζα (1777 - 1782).
• Μαρία Αμαλία (1779 - 1798), παντρεύτηκε τον θείο της Αντώνιος Πασχάλης των Βουρβόνων.
• Κάρολος Δομίνικος (1780 - 1783).
• Μαρία Λουίζα (1782 - 1824), παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο Α΄ της Ετρουρίας (Τοσκάνης).
• Κάρολος Φραγκίσκος δε Πάουλα (1783 - 1784).
• Φίλιππος Φραγκίσκος δε Πάουλα (1783 - 1784), δίδυμος του Καρόλου Φραγκίσκου.
• Φερδινάνδος Ζ΄ (1784 - 1833), Βασιλιάς της Ισπανίας.
• Κάρολος Μαρία (1788 - 1855), Κόμης της Μολίνα.
• Μαρία Ισαβέλλα (1789 - 1848), παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο Α΄ των Δύο Σικελιών.
• Μαρία Θηρεσία (1791 - 1794), πέθανε από ευλογιά.
• Φίλιππος Μαρία (1792 - 1794).
• Φραγκίσκος δε Πάουλα (1794 - 1865), Δούκας του Κάδιθ.

Πρόγονοι

Πηγές

• Historia del Reinado de Carlos IV, by General Gomez de Arteche (5 vols.), in the Historia General de España de la Real Academia de la Historia (Madrid, 1892, etc.).

Αναφορές