Συντεταγμένες: 54°45′N 55°58′E / 54.750°N 55.967°E
Ουφά | |||
---|---|---|---|
| |||
54°43′34″N 55°56′51″E | |||
Χώρα | Ρωσία | ||
Περιφέρεια | Δημοκρατία του Μπασκορτοστάν | ||
Διοικητική υπαγωγή | Αστική περιοχή της Ουφά | ||
Ίδρυση | 1586 | ||
Διοίκηση | |||
Έκταση | 754 | ||
Υψόμετρο | 150 | ||
Πληθυσμός | 1.062.319 | ||
Ταχ. κωδ. | 450000—450999 | ||
Τηλ. κωδ. | 347 | ||
Ζώνη ώρας | UTC+05:00 | ||
Ιστότοπος | ufacity.info | ||
Σχετικά πολυμέσα | |||
Η Ουφά (ρωσικά: Уфа́; ΔΦΑ: , μπασκίρ: Өфө, Öfö; ΔΦΕ: ) είναι πρωτεύουσα της Δημοκρατίας του Μπασκορτοστάν. Είναι το βιομηχανικό, επιστημονικό και πολιτιστικό κέντρο της δημοκρατίας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2010, έχει 1.062.319 κατοίκους και ήταν η 11η μεγαλύτερη της χώρας. Η πόλη είναι κτισμένη στη συμβολή των ποταμών Μπελάγια και Ουφά, στους χαμηλούς λόφους οι οποίοι αποτελούν το υψίπεδο Ουφά, δυτικά των νότιων Ουραλίων.
Υπάρχουν ίχνη κατοίκησης της περιοχής της Ουφά από της Παλαιολιθική εποχή, όταν κατοικούσαν κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες. Έχουν βρεθεί κεραμικά τα οποία χρονολογούνται από τη νεολιθική εποχή (3η χιλιετία π.Χ.). Η μεταλλουργία έφτασε στην περιοχή την 1-2η χιλιετία π.Χ. και τον 7-8ο αιώνα π.Χ. άρχισε η εκμετάλλευση του σιδήρου, ενώ χτίστηκαν οχυρωμένοι οικισμοί. Στη συνέχεια στην περιοχή του Μπασκορτοστάν κατοίκησαν νομαδικά, κυρίως τουρκικά φύλα, ανάμεσα στα οποία ήταν οι Μπασκίρ, ενώ την περιοχή κατέκτησαν οι Μογγόλοι το 1219-1220.
Από τον 5ο αιώνα μέχρι τον 16ο αιώνα, στη θέση της Ουφά υπήρχε μεσαιωνική πόλη. Στον χάρτη των αδελφών Πιτσιγκάνο (1367) και στον Καταλανικό Άτλαντα (1375), περίπου στον ποταμό Μπελάγια υπήρχε μια πόλη η οποία ονομαζόταν Πασχέρτι (Μπάσκορτ). Ο οικισμός αυτός αναφέρεται και στον χάρτη του Γεράρδου Μέρκατορ το 1554. Ο Γάλλος ιστορικός Ανρί Κορντιέ έχει συσχετίσει τη θέση αυτού του οικισμού με τη θέση της σύγχρονης Ουφά. Ο Ιμπν Χαλντούν ονοματίζει ανάμεσα στις μεγαλύτερες πόλεις της Χρυσής Ορδής το Μπάσκορτ. Μετά τη διάσπαση της Χρυσής Ορδή η πόλη βρέθηκε στην περιοχή της Ορδής Νογκάι.
Υπό την ηγεσία του Ιβάν του Τρομερού, οι Ρώσοι κατέλαβαν την περιοχή της σύγχρονης Ουφά το 1557 και έχτισαν ένα οχυρό το 1574, το οποίο πήρε το όνομά του από τον λόφο στον οποίο χτίστηκε, τον Τούρα-Τάου, στο νότιο άκρο του ακρωτηρίου στη δεξιά όχθη του ποταμού Σουτολόκι, στο σημείο όπου συμβάλλει με τον ποταμό Μπελάγια. Το οχυρό, ένα κρεμλίνο, είχε έκταση περίπου 1,5 εκταρίου και τα τείχη του μήκος περίπου 450 μέτρα. Ο οικισμός αναπτύχθηκε γρήγορα και το 1586 έγινε πόλη. Η Ουφά ήταν η μόνη ρωσική πόλη στη Σιβηρία μέχρι τον Ειρηνικό ωκεανό και κύριος ρόλος του οχυρού της ήταν να προστατεύει τα νότια και ανατολικά σύνορα της Ρωσίας. Στο δεύτερο μισό του 17ου αιώνα άρχισε να κατασκευάζεται ένα δεύτερο, μεγαλύτερο τείχος, από ξύλα. Η Ουφά τότε είχε περίπου 2.500 κατοίκους. Το Κρεμλίνο καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1759, η οποία κατέστρεψε ολόκληρη την πόλη. Η πόλη συμμετείχε στην επανάσταση των Κοζάκων το 1773-5, όταν πολιορκήθηκε από τις δυνάμεις των Κοζάκων. Το 1781, η πόλη έγινε έδρα του κυβερνείου Ουφά. Μέχρι τότε υπαγόταν αρχικά στο Καζάν και στη συνέχεια στο Αρινμπούρκ.
Το 1802, όταν είχε περίπου 4.000 κατοίκους, η Ουφά ανακηρύχθηκε επαρχιακή πόλη και το 1803 εγκρίθηκε το πρώτο πολεοδομικό σχέδιο της πόλης. Το 1821, άλλη μια πυρκαγιά κατέστρεψε την πόλη. Στην πόλη αναπτύχθηκε βιομηχανία και το 1885 άρχισε η κατασκευή του σιδηρόδρομου Σαμάρα-Ζλάτουσκ, ενισχύοντας την οικονομική θέση της. Το 1917, η Ουφά είχε περίπου 100.000 κατοίκους. Παρά τις καταστροφές που υπέστη κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, η πόλη κατάφερε να διατηρήσει τη βιομηχανική της δραστηριότητα. Το 1932 ανακαλύφθηκαν αποθέματα πετρελαίου κοντά στην πόλη.
Τις 9 και 10 Ιουλίου 2015 πραγματοποιήθηκε στην πόλη συνάντηση κορυφής των BRICS και του οργανισμού συνεργασίας της Σαγκάης.
Σύμφωνα με το Forbes, η Ουφά είναι καλύτερη πόλη με πληθυσμό άνω του ενός εκατομμυρίου στη Ρωσία για μια επιχείρηση. Η Ουφά στεγάζει πάνω από 200 μεγάλες και μεσαίες βιομηχανίες. Βιομηχανικές μονάδες στην Ουφά ασχολούνται με τη διύλιση πετρελαίου, τα χημικά και τη μηχανολογία. Ανάμεσα στα μεγαλύτερα εργοστάσια της πόλης είναι το εργοστάσιο πετροχημικών Ουφίμσκι και τα διυλιστήρια πετρελαίου Ουμφίσκι και Νόβο-Ουφίμσκι, της εταιρίας Bashneft, η οποία εδρεύει στην πόλη. Η Bashneft ιδρύθηκε το 1945 και ιδιωτικοποιήθηκε το 2003. Επίσης στην πόλη βρίσκεται το εργοστάσιο παραγωγής τρόλεϊ Bashkir.
Η Ουφά συνδέει σιδηροδρομικώς με την υπόλοιπη Ρωσία, έχοντας ένα σταθμό σε ένα κλάδο του υπερσιβηρικού σιδηρόδρομου. Η πόλη συνδέεται οδικώς με τη Μόσχα με δύο ομοσπονδιακούς αυτοκινητόδρομους. Ο Μ7 ενώνει την πόλη με το Καζάν και τη Μόσχα και ο Μ5 την Ούφα και τη Μόσχα και το ασιατικό τμήμα της Ρωσίας.
Στην πόλη λειτουργεί διεθνές αεροδρόμιο. Το 2013 ήταν το ένατο μεγαλύτερο της χώρας από πλευρά κίνησης επιβατών. Πέρα από τις εγχώριες πτήσεις προς άλλες πόλεις της Ρωσίας, υπάρχουν διεθνείς πτήσεις για τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Τουρκία, την Αρμενία, την Αίγυπτο, την Τσεχία, το Αζερμπαϊτζάν, το Τατζικιστάν και το Ουζμπεκιστάν και με ναυλωμένες πτήσεις προς την Ελλάδα και την Ισπανία.
Το μετρό της Ουφά έχει σχεδιαστεί και ανεβληθεί πολλές φορές, με συζητήσεις να έχουν αρχίσει από τα τέλη της δεκαετίας του 1980. Η κατασκευή του ξεκίνησε τον Μάιο του 1996, παρουσία του τότε προέδρου Μπόρις Γιέλτσιν.
Η Ουφά σύμφωνα με την απογραφή του 2010 έχει 1.062.319 κατοίκους και είναι η 11η μεγαλύτερη πόλη της Ρωσίας. Ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο κατοίκους τη δεκαετία του 1980. Η εθνοτική σύσταση του πληθυσμού της πόλης είναι σύμφωνα με την απογραφή του 2010 48,9% Ρώσοι, 28,3% Τάταροι, 17,1% Μπασκίρ και 1,2% Ουκρανοί. Άλλες εθνότητες περιλαμβάνουν τους Αρμένιους (2.822 άτομα), του Γερμανούς (2.213 άτομα), του Εβραίους (2.082 άτομα) και τους Αζέρους (2.075 άτομα).
Απογραφή | Πληθυσμός |
---|---|
1886 | 27.000 |
1956 | 265.000 |
1970 | 770.905 |
1989 | 1.082.052 |
2002 | 1.042.437 |
2010 | 1.062.319 |
2015 | 1.105.667 |
|