Aleksandr Koeprin (schrijver)
Tegenwoordig is Aleksandr Koeprin (schrijver) een onderwerp dat grote belangstelling wekt en debat genereert in verschillende domeinen van de samenleving. Of het nu vanwege zijn historische relevantie, zijn impact op de populaire cultuur of zijn invloed op het dagelijks leven is, Aleksandr Koeprin (schrijver) is een onderwerp van mondiaal belang geworden. Van wetenschappelijk onderzoek tot sociale trends: Aleksandr Koeprin (schrijver) heeft een centrale rol gespeeld in het publieke discours en heeft de aandacht getrokken van mensen van alle leeftijden en achtergronden. In dit artikel zullen we verschillende aspecten analyseren die verband houden met Aleksandr Koeprin (schrijver), waarbij we de betekenis ervan, de evolutie ervan in de loop van de tijd en de aanwezigheid ervan vandaag onderzoeken.
Aleksandr Ivanovitsj Koeprin (Russisch: Александр Иванович Куприн) (Oblast Penza, 7 september 1870 - Leningrad, 25 augustus 1938) was een Russische schrijver, piloot en ontdekkingsreiziger. Hij is vooral bekend van novelles als Het duel (1905) en De granaten armband (1911). Vladimir Nabokov vergeleek hem met Rudyard Kipling vanwege zijn verhalen over avonturiers.
Koeprins moeder was een Tataarse prinses. In zijn leven had Koeprin veel betrekkingen; zo was hij officier in het leger, trad hij op in een circus en werkte hij als dokter, jager en visser. Vanaf 1906 raakte Koeprin aan de drank en bezocht hij bordelen. Na de Russische Revolutie emigreerde Koeprin naar Frankrijk, maar, aangespoord door de Sovjetautoriteiten, keerde hij op 31 mei 1937 (één jaar voor zijn dood) terug naar Moskou; hierdoor konden zijn werken ook in de Sovjet-Unie worden uitgegeven. Hij is begraven in de schrijvershoek op de Volkovo-begraafplaats in Sint-Petersburg.
Koeprins werken werden populair nadat Leo Tolstoj hem de ware opvolger van Anton Tsjechov had genoemd. Het toppunt van zijn roem behaalde hij met Stafkapitein Ribnikov (1906). Zijn roman over het leven van prostituees, De kuil (1915), werd door Russische critici beschouwd als een voorbeeld van excessief naturalisme.
Externe links
