Chasseycultuur

Vandaag willen we een zeer interessant en relevant onderwerp bespreken dat zeker de interesse van veel van onze lezers zal wekken. Bij deze gelegenheid zullen we ons verdiepen in de fascinerende wereld van Chasseycultuur, de verschillende aspecten ervan verkennen en ons verdiepen in het belang ervan vandaag de dag. Zonder twijfel is Chasseycultuur een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van zowel experts als fans, en met dit artikel willen we een compleet en gedetailleerd overzicht geven van alles rondom Chasseycultuur. Van de geschiedenis tot de praktische toepassing ervan, inclusief de impact ervan op de hedendaagse samenleving, we zullen dit onderwerp vanuit verschillende invalshoeken analyseren om onze lezers een verrijkend en verhelderend perspectief te bieden. Ga met ons mee op deze spannende tour door Chasseycultuur!

Chasseycultuur
Chasseycultuur
Regio Frankrijk
Periode neolithicum
Datering 4200 v.Chr.
Typesite Chassey-le-Camp
Voorgaande cultuur cardiaal-impressocultuur, Cernycultuur
Volgende cultuur Lagozzacultuur
Seine-Oise-Marnecultuur
Portaal  Portaalicoon   Archeologie

De Chasseycultuur is een neolithische landbouwcultuur die zich in 4200 v.Chr. voornamelijk in het huidige Frankrijk ontwikkelde.

De wortels van de cultuur bevinden zich in de Cardiaal-impressocultuur van het Middellandse Zeegebied. De vroegste nederzettingen bevinden zich westelijk van de Rhone, en het is waarschijnlijk dat de cultuur zich via de rivier verspreidde en zo het Bekken van Parijs bereikte. De cultuur is vernoemd naar het plaatsje Chassey-le-Camp, een dorp in het departement Saône-et-Loire. Het is een strategisch gebied, want op deze plaats liggen de Saône en de Loire niet ver van elkaar.

In Noord-Italië ontstond ca. 3600 v.Chr. de Lagozzacultuur, die vaak als een variant van de Chasseycultuur wordt gezien.

In Noord-Frankrijk ontwikkelde zich rond 2400 v.Chr. uit de Chasseycultuur de Seine-Oise-Marnecultuur.

Karakteristieken

De Chasseycultuur beschikte nog niet over metaal en gebruikte stenen werktuigen. Men beheerste de techniek van het bewerken van vuurstenen en het maken van aardewerk. Men deed aan landbouw en hield zich voornamelijk bezig met het kweken van fruit en graan. Naast landbouw deed men ook aan veeteelt. Deze mensen leefden in kleine dorpen met enkele honderdtallen inwoners. De doden begroef men rondom het dorp. Men trof artefacten aan zoals pijl-en-boog, bootjes, stenen en houten werktuigen.