Dekschild
Tegenwoordig is Dekschild een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van mensen van alle leeftijden en interesses. Van de impact ervan op de samenleving tot de invloed ervan op de populaire cultuur: Dekschild is vandaag de dag een relevant en belangrijk onderwerp gebleken. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten van Dekschild onderzoeken, van de geschiedenis en evolutie tot de impact ervan op het dagelijks leven. Daarnaast zullen we de verschillende perspectieven op Dekschild onderzoeken en hoe deze in de loop van de tijd is veranderd. Zonder twijfel is Dekschild een onderwerp dat in de toekomst voor discussie en reflectie zal blijven zorgen.
De dekschilden of elytra zijn bij kevers de verdikte en verharde voorvleugels, die zijn veranderd tot schilden die de er onder liggende achtervleugels en het achterlichaam (abdomen) beschermen.
Ze worden (bij de meeste kevers) bij het vliegen opzij gevouwen en niet meer meebewogen.
Bij de kortschildkevers (Staphylinidae) zijn de elytra korter, waardoor deze kevers enigszins op oorwormen (orde Dermaptera) lijken.
Bij sommige kevers is de beschermende functie van de schilden zo belangrijk geworden dat ze in de middellijn met elkaar vergroeid zijn: deze kevers kunnen niet meer vliegen.
Bij kevers uit de rozenkevergroep blijven de dekschilden bij het vliegen meestal gesloten, de vleugels komen zijdelings onder de dekschilden uit.
De vorm, kleur, tekening en het oppervlak van de dekschilden zijn zeer belangrijke kenmerken bij het determineren van kevers.
De schilden van wantsen zijn deels verhard en hebben een membraanachtig vlies aan het einde. De voorvleugels van wantsen worden hierdoor hemi-elytra genoemd, wat half-bedekt betekent.
Zie ook
· 
· 