Europees kampioenschap voetbal mannen onder 17
In dit artikel gaan we dieper in op het onderwerp Europees kampioenschap voetbal mannen onder 17, een onderwerp dat de interesse van veel mensen over de hele wereld heeft gewekt. Europees kampioenschap voetbal mannen onder 17 is een onderwerp dat verschillende aspecten omvat en de implicaties ervan hebben een aanzienlijke impact op onze samenleving. Langs deze lijnen zullen we de verschillende dimensies van Europees kampioenschap voetbal mannen onder 17 verkennen, waarbij we de huidige relevantie ervan en de projectie ervan in de toekomst analyseren. Daarnaast zullen we verschillende perspectieven en meningen van experts in het veld onderzoeken, waardoor we een compleet en objectief beeld krijgen van Europees kampioenschap voetbal mannen onder 17. Daarom wil dit artikel een alomvattende en bijgewerkte visie bieden op een onderwerp dat vandaag de dag ongetwijfeld grote belangstelling wekt.
Zie Europees kampioenschap voetbal vrouwen onder 17 voor het jaarlijks toernooi tussen de nationale vrouwenteams
| Europees kampioenschap voetbal onder 16 en 17 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Landen van de UEFA
| ||||
| Sport | Voetbal | |||
| Regio | Europees kampioenschap | |||
| Bond/organisator | UEFA | |||
| Eerste editie | 1982 | |||
| Regerend kampioen |  Duitsland (2023)
| |||
| Recordkampioen |  Spanje met 9 titels
| |||
| ||||
Het Europees kampioenschap voetbal onder 17, tot en met 2001 Europees kampioenschap voetbal onder 16 genaamd, is een jaarlijks voetbaltoernooi tussen Europese landenteams met spelers onder de 17 jaar. Door middel van twee voorrondes plaatsen landen zich, waarna in anderhalve week tijd bepaald wordt welk land het beste van Europa is.
Het toernooi wordt sinds 1980 georganiseerd door de UEFA, de Europese voetbalbond, en wordt het elke jaar door een ander land georganiseerd. Vanaf 2015 is het toernooi uitgebreid van 8 naar 16 teams.
In de jaren die niet deelbaar door twee zijn kan op het EK plaatsing verdiend worden voor het wereldkampioenschap voetbal onder 17 van hetzelfde jaar. Sinds 2007 doen er vijf Europese deelnemers daaraan mee: de vier halvefinalisten van het EK-17, de vijfde deelnemer wordt bepaald door een play-off.
Historisch overzicht
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Ranglijst
Bijgewerkt tot en met het toernooi van 2023
| Rang | Land | ||
|---|---|---|---|
| Aantal keer kampioen | Aantal keer tweede | ||
| 1 | Spanje |
9 | 6 |
| 2 |  Portugal |
6 | 1 |
| 3 |  Nederland |
4 | 3 |
| 4 | Duitsland1 |
4 | 2 |
| 5 |  Frankrijk |
2 | 5 |
| 6 |  Engeland |
2 | 2 |
| 7 |  Sovjet-Unie2 |
2 | 2 |
| 8 |  Turkije |
2 | 0 |
| 9 |  Italië |
1 | 4 |
| 10 |  Polen |
1 | 1 |
| 10 |  Ierland |
1 | 1 |
| 10 | .svg){kind=small} Zwitserland |
1 | 1 |
| 13 |  Rusland |
1 | 0 |
| 13 |  Tsjecho-Slowakije2 |
1 | 0 |
| 13 |  Duitse Democratische Republiek2 |
1 | 0 |
| 16 | Tsjechië |
0 | 2 |
| 17 |  Griekenland |
0 | 1 |
| 17 |  Denemarken |
0 | 1 |
| 17 |  Oostenrijk |
0 | 1 |
1 Eén titel en één keer tweede als West-Duitsland.
2 Land bestaat niet meer.
Persoonlijke prijzen
| Jaar | Gouden Bal (beste speler) | Gouden Schoen (topscorer) |
| 2001 | Fernando Torres (Spanje) | Florent Sinama-Pongolle (Frankrijk) – 12 goals |
| 2002 | Wayne Rooney (Engeland) | Jonathan Soriano (Spanje) – 7 goals |
| 2003 | Miguel Veloso (Portugal) | David Rodríguez (Spanje) – 6 goals |
| 2004 | Cesc Fàbregas (Spanje) | Hatem Ben Arfa (Frankrijk), Bruno Gama (Portugal), Shane Paul (Engeland), Marc Pedraza (Spanje) – 3 goals |
| 2005 | Nuri Şahin (Turkije) | Tevfik Köse (Turkije) – 6 goals |
| 2006 | Toni Kroos (Duitsland) | Manuel Fischer (Duitsland), Bojan Krkić (Spanje), Tomáš Necid (Tsjechië) – 5 goals |
| 2007 | Bojan Krkić (Spanje) | Toni Kroos (Duitsland), Victor Moses (Engeland) – 3 goals |
| 2008 | Danijel Aleksić (Servie) | Yannis Tafer (Frankrijk) – 4 goals |
| 2009 | Mario Götze (Duitsland) | Lennart Thy (Duitsland), Luc Castaignos (Nederland) – 3 goals |
| 2010 | Connor Wickham (Engeland) | Paco Alcácer (Spanje) – 3 goals |
| 2011 | Kyle Ebecilio (Nederland) | Tonny Vilhena (Nederland), Kyle Ebecilio (Nederland), Samed Yeşil (Duitsland), Hallam Hope (Engeland) – 3 goals |
| 2012 | Max Meyer (Duitsland) | Max Meyer (Duitsland) – 3 goals |
| 2013 | Anton Mitrjoeskin (Rusland) | Martin Slaninka (Slowakije), Robin Kamber (Zwitserland) – 2 goals |
| 2014 | Steven Bergwijn (Nederland) | Dominic Solanke (Engeland), Jari Schuurman (Nederland) – 4 goals |
| 2015 | Odsonne Édouard (Frankrijk) | Odsonne Édouard (Frankrijk) – 8 goals |
| 2016 | José Gomes (Portugal) | José Gomes (Portugal) – 7 goals |
| 2017 | Jadon Sancho (Engeland) | Amine Gouiri (Frankrijk) – 8 goals |
| 2018 | – | Yorbe Vertessen (België), Edoardo Vergani (Italië) – 4 goals |
| 2019 | – | Adil Aouchiche (Frankrijk) – 9 goals |
| 2022 | – | Jovan Milošević (Servië) – 5 goals |
Zie ook
- Zuid-Amerikaans kampioenschap voetbal onder 17
- CONCACAF-kampioenschap voetbal onder 17
- Afrikaans kampioenschap voetbal onder 17
- Aziatisch kampioenschap voetbal onder 17
- Oceanisch kampioenschap voetbal onder 16
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 
· ·