Haags Kinderontvoeringsverdrag
Vandaag gaan we ons verdiepen in de fascinerende wereld van Haags Kinderontvoeringsverdrag. Van het ontstaan tot de impact ervan op de hedendaagse samenleving. Haags Kinderontvoeringsverdrag is het voorwerp van interesse en studie geweest op verschillende gebieden, van wetenschap en technologie tot cultuur en kunst. Door de geschiedenis heen heeft Haags Kinderontvoeringsverdrag een fundamentele rol gespeeld in het leven van mensen en hun overtuigingen, gewoonten en levenswijzen beïnvloed. In dit artikel gaan we alle facetten van Haags Kinderontvoeringsverdrag onderzoeken, van de betekenis ervan tot de implicaties ervan in de hedendaagse wereld, en bieden we een compleet en gedetailleerd beeld van dit zeer relevante onderwerp. Ga met ons mee op deze reis vol ontdekkingen en kennis over Haags Kinderontvoeringsverdrag.
| Haags Kinderontvoeringsverdrag | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
■ Verdragspartijen (leden van de HCCH) ■ Verdragspartijen (niet-leden van de HCCH) | ||||
| Ondertekend | 25 oktober 1980 in Den Haag | |||
| In werking getreden | 1 december 1983 | |||
| Voorwaarden voor inwerkingtreding | ratificatie door 3 landen | |||
| Partijen | 95 | |||
| Depositaris | Ministerie van Buitenlandse Zaken van Nederland | |||
| Talen | Frans en Engels | |||
| (Gewaarmerkt) afschrift | verdragenbank.overheid.nl | |||
| ||||
| |||||
| Internationaal recht | |||||
|
Het Verdrag inzake de burgerrechtelijke aspecten van internationale ontvoering van kinderen of Haags Kinderontvoeringsverdrag is een verdrag van de Haagse Conferentie voor Internationaal Privaatrecht dat op 25 oktober 1980 is ondertekend door vier landen. Het trad op 1 december 1983 in werking.
Doelen
Het verdrag is van toepassing op kinderen onder zestien jaar (art. 4) en beoogt:
- De terugkeer van kinderen die ten onrechte weggehaald werden uit of vastgehouden worden in een land (art. 1a).
- Dit is het geval als dit de voogdijwetgeving van het land waar het kind onmiddellijk voordien woonachtig was schendt (art. 3a).
- De voogdijwetgeving van een land te doen gelden in de andere (art. 1b).
- De twee landen moeten samenwerken en alle nodige maatregelen treffen om de snelle terugkeer van het kind te bewerkstelligen (art. 7).
Ratificatie
Intussen maken 81 landen deel uit van het verdrag. Canada, Frankrijk, Griekenland en Zwitserland waren de vier landen die Het Verdrag initieel ondertekenden op 25 oktober 1980. Frankrijk was het eerste land dat Het Verdrag ratificeerde, op 16 september 1982. België tekende het verdrag op 11 januari 1982 en ratificeerde het op 9 februari 1999 waarna het op 1 mei 1999 van kracht werd. Nederland tekende op 11 september 1987 en ratificeerde het verdrag op 12 juni 1990. Op 1 september 1990 werd het van kracht voor het Europees gedeelte van het Koninkrijk.
Zie ook
- Haagse Conventie van 1996 over de bescherming van kinderen
- Haagse Conventie van 1993 over internationale adoptie
- Haagse Conventie van 1961 over de bescherming van minderjarigen
- Haagse Conventies
- VN-Verdrag inzake de Rechten van het Kind van 1989
Externe links
- (en) hcch.e-vision.nl - Conventie van 25 oktober 1980 over de Burgerlijke Aspecten van Internationale Kinderontvoering
- (nl) ontvoeringvankinderen.nl - Wat is een Internationale KinderOntvoering
