In de wereld van vandaag is Kruisbestuiving een onderwerp dat relevant is geworden in verschillende delen van de samenleving. Van de impact ervan op het dagelijks leven van mensen tot de invloed ervan op de economie en de politiek, Kruisbestuiving is een fundamenteel element geworden waar we vandaag de dag rekening mee moeten houden. Door de jaren heen heeft Kruisbestuiving debatten, controverses en verschillende standpunten voortgebracht die de manier hebben bepaald waarop wij het waarnemen en ons er mee verhouden. In dit artikel zullen we dieper ingaan op de verschillende aspecten rond Kruisbestuiving, van de oorsprong tot de impact ervan op de hedendaagse samenleving, waarbij we het belang ervan analyseren en de implicaties die het heeft op ons dagelijks leven.
Bij kruisbestuiving (xenogamie) is de bestuiving van een plant door het stuifmeel van een andere plant.
Bestuiving kan leiden tot bevruchting, maar dat is niet noodzakelijk. Na bestuiving moeten de mannelijke celkernen van de stuifmeelkorrel via de pollenbuis naar de eicel in een van de zaadknoppen van het vruchtbeginsel gebracht worden en moeten ze met elkaar versmelten.
In de lucht zitten zeer veel verschillende stuifmeelkorrels en alleen een specifieke combinatie van stuifmeelkorrel en stempel leidt tot een bevruchting. Dit voorkomt bij kruisbevruchters de hybridisatie van nauw-verwante taxa, zodat deze soort-echt blijven.
Er zijn verschillende barrières tegen kruisbevruchting tussen soorten. Deze kunnen door de bouw van de bloem komen, maar er zijn ook genetische barrières. Deze kunnen sporofytisch of gametofytisch van aard zijn.
Eenslachtige bloemen aan aparte vrouwelijke en mannelijke planten geven doorgaans een zeer goede bescherming. Ook tweeslachtige bloemen kunnen kruisbevruchting tegengaan, doordat het stuifmeel en de stamper niet tegelijk rijp zijn, zoals bij Geranium macrorhizum of doordat de helmhokjes van de meeldraden ver van de stamper verwijderd zijn.