Lijst van dodelijke ongevallen in de Formule 1

Vandaag willen we een zeer relevant onderwerp bespreken dat de afgelopen tijd de aandacht van veel mensen heeft getrokken. Lijst van dodelijke ongevallen in de Formule 1 heeft voor veel discussie gezorgd en de interesse gewekt van deskundigen op dit gebied, maar ook van gewone mensen die meer over dit onderwerp willen weten. In dit artikel zullen we verschillende aspecten met betrekking tot Lijst van dodelijke ongevallen in de Formule 1 onderzoeken, waarbij we het belang, de impact en mogelijke implicaties ervan bespreken. Het is essentieel om dit aspect grondig te begrijpen om het vanuit verschillende perspectieven te kunnen analyseren en er een gefundeerde mening over te kunnen vormen. Ga met ons mee op deze tour en ontdek meer over Lijst van dodelijke ongevallen in de Formule 1!

Jules Bianchi is de laatste Formule 1-coureur die overleed aan de gevolgen van een ongeluk.

Dit is een lijst van dodelijke ongevallen in de Formule 1 met daarin alle coureurs die overleden tijdens of na een ongeval in een Formule 1-auto. Dit zijn zowel ongevallen die tijdens een raceweekend hebben plaatsgevonden als ongevallen tijdens trainingen of andere evenementen. Gestorven marshals en andere overleden Formule 1-medewerkers zijn niet in deze lijst meegenomen. Tot 2021 zijn er 50 coureurs in een dergelijk ongeluk gestorven, 28 tijdens een Formule 1 wereldkampioenschap-weekend, 7 tijdens het Indianapolis 500-wereldkampioenschap-evenement, 9 tijdens testsessies en 6 tijdens evenementen die niet aan een wereldkampioenschap gerelateerd zijn.

Vijftien coureurs stierven in de jaren vijftig, veertien in de jaren zestig, dertien in de jaren zeventig, vier in de jaren tachtig, twee in de jaren negentig en twee in de jaren tien van de 21ste eeuw. Het grootste deel van de overleden coureurs is afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk, twaalf coureurs uit dat land vonden de dood in een Formule 1-auto. Het circuit waar de meeste ongevallen plaatsvonden was de Indianapolis Motor Speedway waar tijdens de Indianapolis 500, die in de jaren 50 nog onderdeel uitmaakte van het wereldkampioenschap, zeven slachtoffers vielen. Slechts één coureur werd postuum wereldkampioen, Jochen Rindt in 1970, hij overleed tijdens een kwalificatie. Eén ex-wereldkampioen is tijdens een race overleden: Ayrton Senna in 1994.

Ongelukken

Coureur Datum van ongeval Race Circuit Constructeur Tijdens
Vlag van Verenigd Koninkrijk Cameron Earl 18 juni 1952 Test MIRA Test Circuit ERA Test
Vlag van Verenigde Staten Chet Miller 15 mei 1953 Indianapolis 500 1953 Indianapolis Motor Speedway Kurtis Kraft Training
Vlag van België Charles de Tornaco 18 september 1953 Modena Grand Prix 1953 Autodromo Modena Ferrari Kwalificatie
Vlag van Argentinië Onofre Marimón 31 juli 1954 Grand Prix Formule 1 van Duitsland 1954 Nürburgring Maserati Kwalificatie
Vlag van Italië Mario Alborghetti 11 april 1955 Pau Grand Prix 1955 Circuit de Pau Maserati Kwalificatie
Vlag van Verenigde Staten Manny Ayulo 16 mei 1955 Indianapolis 500 1955 Indianapolis Motor Speedway Kuzma Training
Vlag van Verenigde Staten Bill Vukovich 30 mei 1955 Indianapolis 500 1955 Indianapolis Motor Speedway Kurtis Kraft Race
Vlag van Italië Eugenio Castellotti 14 maart 1957 Test Autodromo Modena Ferrari Test
Vlag van Verenigde Staten Keith Andrews 15 mei 1957 Indianapolis 500 1957 Indianapolis Motor Speedway Kurtis Kraft Training
Vlag van Verenigde Staten Pat O'Connor 30 mei 1958 Indianapolis 500 1958 Indianapolis Motor Speedway Kurtis Kraft Race
Vlag van Italië Luigi Musso 6 juli 1958 Grand Prix Formule 1 van Frankrijk 1958 Reims-Gueux Ferrari Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Collins 3 augustus 1958 Grand Prix Formule 1 van Duitsland 1958 Nürburgring Ferrari Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Stuart Lewis-Evans 19 september 1958 Grand Prix Formule 1 van Marokko 1958 Ain-Diab Circuit Vanwall Race
Vlag van Verenigde Staten Jerry Unser 17 mei 1959 Indianapolis 500 1959 Indianapolis Motor Speedway Kurtis Kraft Test-Training
Vlag van Verenigde Staten Bob Cortner 19 mei 1959 Indianapolis 500 1959 Indianapolis Motor Speedway Cornis Test-Training
Vlag van Verenigde Staten Harry Schell 13 mei 1960 BRDC International Trophy 1960 Silverstone Cooper Kwalificatie
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Bristow 19 juni 1960 Grand Prix Formule 1 van België 1960 Spa-Francorchamps Cooper Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Stacey 19 juni 1960 Grand Prix Formule 1 van België 1960 Spa-Francorchamps Lotus Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Shane Summers 1 juni 1961 Silver City Trophy 1961 Brands Hatch Cooper Training
Vlag van Italië Giulio Cabianca 15 juni 1961 Test Autodromo Modena Cooper Test
Vlag van Duitsland Wolfgang von Trips 10 september 1961 Grand Prix Formule 1 van Italië 1961 Autodromo Nazionale Monza Ferrari Race
Vlag van Mexico Ricardo Rodríguez 1 november 1962 Grand Prix van Mexico 1962 Autódromo Hermanos Rodríguez Lotus Training
Vlag van Centraal-Afrikaanse Republiek Gary Hocking 21 december 1962 Grand Prix van Natal 1962 Westmead Circuit Lotus Training
Vlag van Nederland Carel Godin de Beaufort 2 augustus 1964 Grand Prix Formule 1 van Duitsland 1964 Nürburgring Porsche Training
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Taylor 7 augustus 1966 Grand Prix Formule 1 van Duitsland 1966 Nürburgring Brabham Race
Vlag van Italië Lorenzo Bandini 7 mei 1967 Grand Prix Formule 1 van Monaco 1967 Circuit van Monaco Ferrari Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Anderson 14 augustus 1967 Test Silverstone Brabham Test
Vlag van Frankrijk Jo Schlesser 7 juli 1968 Grand Prix Formule 1 van Frankrijk 1968 Rouen-Les-Essarts Honda Race
Vlag van Duitsland Gerhard Mitter 2 augustus 1969 Grand Prix Formule 1 van Duitsland 1969 Nürburgring BMW Training
Vlag van Verenigd Koninkrijk Martin Brain 25 mei 1970 Nottingham Sports Car Club meeting Silverstone Cooper Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Piers Courage 7 juni 1970 Grand Prix Formule 1 van Nederland 1970 Circuit Zandvoort De Tomaso Race
Vlag van Oostenrijk Jochen Rindt 5 september 1970 Grand Prix Formule 1 van Italië 1970 Autodromo Nazionale Monza Lotus Kwalificatie
Vlag van Zwitserland Jo Siffert 24 oktober 1971 World Championship Victory Race 1971 Brands Hatch BRM Race
Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Williamson 29 juli 1973 Grand Prix Formule 1 van Nederland 1973 Circuit Zandvoort March Race
Vlag van Frankrijk François Cevert 6 oktober 1973 Grand Prix Formule 1 van de Verenigde Staten 1973 Watkins Glen Grand Prix Race Course Tyrrell Kwalificatie
Vlag van Verenigde Staten Peter Revson 30 maart 1974 Grand Prix Formule 1 van Zuid-Afrika 1974 Kyalami Shadow Test-Training
Vlag van Oostenrijk Helmuth Koinigg 6 oktober 1974 Grand Prix Formule 1 van de Verenigde Staten 1974 Watkins Glen Grand Prix Race Course Surtees Race
Vlag van Verenigde Staten Mark Donohue 19 augustus 1975 Grand Prix Formule 1 van Oostenrijk 1975 Österreichring Penske Training
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tom Pryce 5 maart 1977 Grand Prix Formule 1 van Zuid-Afrika 1977 Kyalami Shadow Race
Vlag van Australië Brian McGuire 29 augustus 1977 Shellsport Championship 1977 Brands Hatch Williams Training
Vlag van Zweden Ronnie Peterson 11 september 1978 Grand Prix Formule 1 van Italië 1978 Autodromo Nazionale Monza Lotus Race
Vlag van Frankrijk Patrick Depailler 1 augustus 1980 Test Hockenheimring Alfa Romeo Test
Vlag van Canada Gilles Villeneuve 8 mei 1982 Grand Prix Formule 1 van België 1982 Circuit Zolder Ferrari Kwalificatie
Vlag van Italië Riccardo Paletti 13 juni 1982 Grand Prix Formule 1 van Canada 1982 Circuit Gilles Villeneuve Osella Race
Vlag van Italië Elio De Angelis 15 mei 1986 Test Circuit Paul Ricard Brabham Test
Vlag van Oostenrijk Roland Ratzenberger 30 april 1994 Grand Prix Formule 1 van San Marino 1994 Autodromo Enzo e Dino Ferrari Simtek Kwalificatie
Vlag van Brazilië Ayrton Senna 1 mei 1994 Grand Prix Formule 1 van San Marino 1994 Autodromo Enzo e Dino Ferrari Williams Race
Vlag van Spanje María de Villota 3 juli 2012 Test Duxford Airfield Marussia Test
Vlag van Frankrijk Jules Bianchi 5 oktober 2014 Grand Prix Formule 1 van Japan 2014 Suzuka Marussia Race

Per circuit

Circuit Fatale ongelukken
Totaal Eerste Laatste
Vlag van Verenigde Staten Indianapolis Motor Speedway 7 1953 1959
Vlag van Duitsland Nürburgring 5 1954 1969
Vlag van Italië Autodromo Modena 3 1953 1961
Vlag van Italië Autodromo Nazionale Monza 1961 1978
Vlag van Verenigd Koninkrijk Silverstone Circuit 1960 1967
Vlag van Verenigd Koninkrijk Brands Hatch 1961 1977
Vlag van België Circuit de Spa-Francorchamps 2 1960 1960
Vlag van Nederland Circuit Zandvoort 1970 1973
Vlag van Verenigde Staten Watkins Glen International 1973 1974
Vlag van Zuid-Afrika Kyalami 1974 1977
Vlag van Italië Autodromo Enzo e Dino Ferrari 1994 1994
Vlag van Verenigd Koninkrijk MIRA 1 1952
Vlag van Frankrijk Reims-Gueux 1958
Vlag van Marokko Ain-Diab Circuit 1958
Vlag van Frankrijk Charade Circuit 1959
Vlag van Zuid-Afrika Westmead Circuit 1962
Vlag van Mexico Autódromo Hermanos Rodríguez 1962
Vlag van Monaco Circuit de Monaco 1967
Vlag van Frankrijk Rouen-Les-Essarts 1968
Vlag van Oostenrijk Österreichring 1975
Vlag van Duitsland Hockenheimring 1980
Vlag van België Zolder 1982
Vlag van Canada Circuit Gilles Villeneuve 1982
Vlag van Frankrijk Circuit Paul Ricard 1986
Vlag van Japan Suzuka 2014

Noten